• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یقین تقدیری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یقین تقدیری به معنای یقین محقَّق در فرض عدم غفلت ، نسبت به مکلف غافل بالفعل می‌باشد.



یقین تقدیری، از اقسام یقین سابق و مقابل یقین فعلی بوده و در جایی است که مکلف بالفعل غافل بوده و به وضع خود توجه ندارد، ولی اگر ملتفت می‌بود برایش یقین به حکم یا موضوع حاصل می‌شد.


در این که آیا در باب استصحاب ، یقین، تقدیری است یا خیر، اختلاف است؛ مشهور اصولی‌ها می‌گویند:یقین باید فعلی باشد و یقین تقدیری کافی نیست، ولی گروهی دیگر معتقدند یقین تقدیری هم کفایت می‌کند ( استصحاب تقدیری ).
[۲] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۴، ص۲۱۰.
[۵] کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۳۹.
[۷] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۴۷-۲۴۶.



۱. طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۴۵۴.    
۲. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۴، ص۲۱۰.
۳. خمینی، روح الله، الرسائل، جزء ۱، ص۹۲.    
۴. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۶، ص۲۱۲.    
۵. کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۳۹.
۶. حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۵، ص۹۰.    
۷. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۴۷-۲۴۶.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۱۳، برگرفته از مقاله «یقین تقدیری».    

رده‌های این صفحه : یقین سابق‌




جعبه ابزار