گریه ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از فضایل
ابراهیم علیه‌السلام که در
آیات قرآن به آن اشاره شده، «گریه» است.
گریه و دعاى بسيار از فضايل ابراهيم علیه‌السلام:
۱. «... إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ؛
... به يقين، ابراهيم دلسوز و بردبار بود.» بر اساس روايتى از
امام صادق علیه‌السلام «اوّاه» به معناى بسيار دعاكننده و گريه‌كننده، است.
۲. «إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ؛
چرا كه ابراهيم، بردبار و دلسوز و همواره رجوع كننده به سوى خدا بود.»
گريه ابراهيم علیه‌السلام هنگام
تلاوت آيات خداوند:
«وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ... • أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ ... وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا؛
در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، ... آنها پيامبرانى بودند ... و از كسانى كه هدايت كرديم و برگزيديم، كسانى كه خداوند مشمول نعمتشان قرار داده بود، هنگامى كه آيات خداوند رحمان بر آنان خوانده مى‌شد به خاك مى‌افتادند، در حالى كه
سجده مى‌كردند و گريان بودند.»
برداشت فوق بر اين اساس است كه «ممّن هدينا واجتبينا ...» را بيان ديگرى براى همان پيامبرانى بدانيم كه در آغاز آيه به آنان اشاره شده است.
فضایل ابراهیم (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۱۳۱، برگرفته از مقاله «فضایل ابراهیم علیه‌السلام (گریه)».
