کلمات هذیلی قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلماتی از
قرآن ، به
لغت قبیله هذیل را کلمات هذیلی قرآن گویند.
هذیل از قبایل عدنانی و فرزندان
بنوهذیل بن مدرکه و از قبایل مهم حجازند. اهل این قبیله در سرزمینی میان
مکه و یثرب (
مدینه ) می‌زیستند. آنان پس از
اسلام در مناطق مختلف کشور پهناور اسلامی پراکنده شدند.
کلمات هذیلی
قرآن را این گونه برشمرده‌اند:
۱. رجز:
عذاب : (والرجز فاهجر)؛
۲. شروا: خریدند؛
۳. عزموا الطلاق: حققوا،
طلاق را واقع ساختند؛
۴. صلدا: نقیا،
سخت و صاف؛
۵. آناء الیل: ساعاته؛
۶. من فورهم: من وجههم، پیش روی؛
۷. مدرارا: متتابعا، پی درپی؛
۸. فرقانا: مخرجا، راه نجات؛
۹. حرض:
حض ، ترغیب کن؛
۱۰. عیلة: فاقه،
فقر و ناداری؛
۱۱. ولیجة: بطانة، آستر؛
۱۲. انفروا: اغزوا،
کوچ کنید؛
۱۳. سائحون: صائمون،
روزه داران؛
۱۴. عنت: اثم،
گناه ۱۵. ببدنک: بدرعک، زره؛
۱۶. غمة:
شبهه ۱۷. دلوک: زوال؛
۱۸. شاکلته: ناحیته؛
۱۹. رجما: ظنا، از روی گمان؛
۲۰. ملتحدا: ملجا،
پناهگاه ؛
۲۱. یرجو: یخاف، بیم داشتن؛
۲۲. هضما: نقصا، کاسته شدن؛
۲۳. هامدة: مغبرة، خشکیده؛
۲۴. واقصد فی مشیک: اسرع، عجله کن؛
۲۵. اجداث: قبور؛
۲۶. ثاقب: نورانی؛
۲۷. بالهم: حالهم؛
۲۸. یهجعون: می‌آرمند؛
۲۹. ذنوبا: عذابا؛
۳۰. دسر: مسامیر، میخ‌ها؛
۳۱. تفاوت:
عیب ؛
۳۲. ارجائها: نواحیها؛
۳۳. واجفة: خائفة؛
۳۴. اطوارا: الوانا، رنگارنگ؛
۳۵. بردا: نوما؛
۳۶. مسغبة: مجاعة؛
۳۷. مبذرین: مسرفین؛
۳۸. مراغما: منفسحا.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات هذیلی قرآن».
