اندونزى
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جمهوری اندونزی کشوری است مرکب از جزیره‌های بسیار که در مجمع الجزایر مالایا بین
هند و
چین و
استرالیا قرار گرفته است. پایتخت آن
جاکارتا است.
از
قرن هفدهم، هند شرقی مهمترین و سودآورترین بخش امپراتوری
هلند به شمار می‌رفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت بریتانیایی‌ها (تا) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا حفظ کرد. در این
سال ژاپنی‌ها به این
مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد
استقبال اکثر اندونزیایی‌ها قرار گرفتند با تسلیم ژاپن در ۱۹۴۵، احمد سوکارنو بنیانگذار حزب ملیون جمهوری مستقل اندونزی را اعلام کرد. . هلندیها پس از چهار
سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بین المللی
استقلال اندونزی را در ۱۹۴۹ پذیرفتند.
اندونزی چهارمین کشور پر جمعیت
دنیا است و
مسلمانان آن از هر کشور دیگری بیشترند. اندونزی در واقع مجموعه‌ای از جزایر (قریب به جزیره بزرگ و کوچک) است که در جنوب شرقی آسیا در اقیانوس کبیر قرار دارد. سابقا این جزایر در تصرف هند و به هند هلند موسوم بود ولی بعد از آنکه کشوری مستقل و
آزاد گردید، «اندونزی» نام گرفت. مساحت این کشور کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر جاکارتا است که در جزیره جاوه قرار دارد و سابقا باتاویا نامیده می‌شد. شهر مهم آن سورابایا است. این کشور دارای معادن قلع،
نفت ، ذغال سنگ و
مس است و
توتون ،
برنج ،
قهوه و کائوچو جزو محصولات کشاورزی این کشور است. به بیان دیگر این کشور، به شکل یک قوس، مشتمل بر هزاران جزیزه در طول خط استوا، مانند کالی مانتان، سوماترا، ایریان جایا، مادورا، سولاوزی، جاوه، بالی و جزایر سوندای کوچک (از جمله لامبارک، فلورس و تیمور) است.
اندونزی، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا محسوب می‌شود. تعداد ۳۰۰۰ جزیره ان مسکونی است. مردم این کشور در سواحل جزایر و یا در دره‌ها و بخصوص در جزیره جاوه زندگی کرده، و
کشاورز می‌باشند. بیشتر جزایر اندونزی، غیر قابل سکونت هستند. این کشور،
آب و هوای گرم و استوای داشته، و بارانهای موسمی، سبب رونق کشاورزی می‌شود.
جاوه و همسایه کوچکترش مادورا جمعیت متراکمی دارند و نزدیک به دو سوم مردم اندونزی را در خود جای می‌دهند. سلسله جزایر شمالی متشکل است از کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو)، جزایر نامنظم و کوهستانی سولاوسی (سلبس)، گوره ملوک، وایریان جایا (بخش غربی گینه نو) بیش از دو سوم این کشور از جنگلهای استوایی بارانی پوشده شده است.
جمعیت این کشور در حدود میلیون نفر است که از این رقم/ درصد
مسلمان ،/ درصد
پروتستان ، درصد کاتولیک،/ هندو و/ بقیه از
مذاهب دیگرهستند. زبان رسمی آنان «اندونزیایی» است.
هر پنج سال انتخابات برای انتخاب ۴۰۰ نفر از اعضای مجلس نمایندگان تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه، برگزار میگردد، ۱۰۰ عضو دیگر را رئیس جمهور
انتصاب میکند. مجلس شورای خلق، که متشکل از اعضای مجلس نمایندگان به اضافه ۵۰۰ نفر دیگر به نمایندگی از جانب دولتهای محلی، گروههای صنفی و ذینفع هر پنج سال تشکیل جلسه میدهد تا بر اصول کلی سیاست دولت نظارت کند و به انتخاب رئیس جمهور بپردازد. رئیس جمهور کابینه را انتصاب میکند. از ۲۷ استان کشور دو استان خود مختارند.
احزاب سیاسی اصلی عبارتند از:
گلکار (اتحاد دولت)، گروه توسعه متحد (اسلامی)
حزب دموکرات اندونزی (مسیحی) و ملی گرا
میزان باسوادی:/ درصد در کل جمعیت
نرخ باسوادی مردان: درصد
نرخ باسوادی
زنان :/ درصد
سنین تحصیل اجباری: تا سال.
تعداد دانشگاه: دانشگاه دولتی، دانشگاه خصوصی
اندونزی از نظر مواد معدنی و نفت، گاز طبیعی، قلع، نیکل، زغال سنگ، بوکسیت و مس نیز
ثروت فراوانی دارد، ولی به دلیل جمعیت زیاد نسبتا
فقیر است. بیش از ۵۰ مردم این کشور زارعین معیشتی هستند و برنج محصول اصلی به شمار میرود. ولی هم کشاورزان مزارع بزرگ و هم روستاییان مقادیر زیادی لاستیک،
چای ، قهوه،
تنباکو و ادویه صادراتی تولید می‌کنند.
بخش صنعت بیشتر به فرآوری مواد معدنی و محصولات کشاورزی میپردازد. اندونزی در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ به میزان رشد اقتصادی بالایی دست یافت. توریسم، از منابع مهم درآمدهای ارزی، اندونزی به شمار میرود.
تولید ناخالص داخلی این کشور در سال بالغ بر/ میلیارد دلار بود. درامد سرانه این کشور در همین سال بالغ بر دلار بود. درصد از مردم اندونزی زیر خط
فقر زندگی می‌کنند. نرخ كشور در
سال / درصد بود. صادرات اين كشور بالغ بر/ ميليارد دلار است و نفت و
گاز ، کالاهای الکترونیک و
نساجی مهمترین اقلام صادراتی ان هستند.
نرم افزار کتابخانه جامع حج، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
