• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کبت (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: قاموس قرآن (جلد ۶)
مقالات مرتبط: کُبِتُوا (لغات‌قرآن)، کبت (مفردات‌نهج‌البلاغه).


کَبْت (به فتح کاف و سکون باء) از واژگان قرآن کریم به معنای خواری است.


کَبْت:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۷۲.    
خواری است. در مجمع آمده: کبت به معنی خواری است و آن مصدر «کبت اللّه العدوّ» است، یعنی خدا دشمن را خوار کرد.
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۱۶.    
راغب ردّ به عنف و ذلّت گفته است‌.
[۳] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۵.    


(اِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ‌ کُبِتُوا کَما کُبِتَ‌ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ...)
[۴] مجادله/سوره۵۸، آیه۵.    
«آنان که با خدا و رسول دشمنی می‌کنند خوار و ذلیل شدند چنانکه اسلافشان نیز ذلیل شدند».
[۵] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۸۰.    
[۶] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۱۵.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۷۳.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۶۹.    

(اَوْ یَکْبِتَهُمْ‌ فَیَنْقَلِبُوا خائِبِینَ‌)
[۹] آل عمران/سوره۳، آیه۱۲۷.    
(يا آنها را با ذلّت برگرداند؛ تا مأیوس و نااميد، به وطن خود بازگردند).
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۶.    
[۱۱] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۹.    
[۱۲] طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۲.    
[۱۳] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۳۱.    
[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۴۲.    


در نهج البلاغه خطبه ۵۶ فرموده: «فَلَمَّا رَاَی اللَّهُ صِدْقَنَا اَنْزَلَ عَلَی عَدُوِّنَا الْکَبْتَ‌ وَ اَنْزَلَ عَلَیْنَا النَّصْرَ»
[۱۵] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۱۶، خطبه۵۵.    
[۱۶] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۰۰، خطبه۵۶.    
[۱۷] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۲، خطبه۵۶.    
«چون خدا راستی ما را در دین دید، بر دشمن ما خذلان و بر ما یاری فرستاد».
[۱۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۸، خطبه۵۶.    
[۱۹] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۱۳-۳۱۴.    
(شرح‌های خطبه:
[۲۰] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۴۶.    
[۲۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۶۳۱.    
[۲۲] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۳۲.    
[۲۳] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۳.    
)

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۷۲.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۲۱۶.    
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۹۵.    
۴. ↑ مجادله/سوره۵۸، آیه۵.    
۵. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۸۰.    
۶. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۱۵.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۷۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۲۶۹.    
۹. ↑ آل عمران/سوره۳، آیه۱۲۷.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۶.    
۱۱. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۹.    
۱۲. ↑ طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۱۲.    
۱۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۳۱.    
۱۴. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۴۲.    
۱۵. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۱۶، خطبه۵۵.    
۱۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۱۰۰، خطبه۵۶.    
۱۷. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۹۲، خطبه۵۶.    
۱۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۱۸، خطبه۵۶.    
۱۹. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۱۳-۳۱۴.    
۲۰. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۱۴۶.    
۲۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۶۳۱.    
۲۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۳۲.    
۲۳. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۴، ص۳۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کبت"، ج۶، ص۷۲.    


رده‌های این صفحه : ذلت | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره آل عمران | واژه شناسی واژگان سوره مجادله
جعبه ابزار