• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پندارهای منافقان (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش‌- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری.
[۴] فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است‌ در این مقاله آیات مرتبط با پندارهای منافقان معرفی می‌شوند.



پندار غلط منافقان، در مورد عزت و قدرت خويش و ذلت و ضعف پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و مؤمنان:
يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ.


تخلّف از جهاد و دور ماندن از مصيبتهاى آن، نعمتى الهى در بینش و پندار منافقان:
وَ إِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيداً . مورد آيه، منافقان است.


تخلّف از جهاد، عامل نجات از مرگ در پندار منافقان:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ.


پندار منافقان، مبنى بر ایمان خود به تمامى کتابهای آسمانی، به رغم تصميم آنان بر ارجاع داوری به طاغوت:
أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ‌ ... وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ تَعالَوْا إِلى‌ ما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ إِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنافِقِينَ‌ يَصُدُّونَ عَنْكَ‌ صُدُوداً.


تمامى فريادها عليه منافقان در پندار آنان:
إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ‌ ... يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ‌ ....


منافقان، افرادى هدایت يافته، در پندار غلط خويش:
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَما يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلى‌ شَيْ‌ءٍ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْكاذِبُونَ‌. مقصود از «يحسبون انّهم على‌ شى‌ء» اين است كه منافقان در دنیا چنين مى‌پندارند كه بر هدايت‌اند.


۱. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق».    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۰۲، «نفق».    
۳. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۶۱۸، «نفقت».    
۴. فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
۵. نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج ۲، ص ۴۲۴.    
۶. منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۷۲.    
۸. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۱، ص ۵۳۲.    
۹. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۵۶.    
۱۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۵۸.    
۱۱. نساء/سوره۴، آیه۶۰.    
۱۲. نساء/سوره۴، آیه۶۱.    
۱۳. منافقون/سوره۶۳، آیه۱.    
۱۴. منافقون/سوره۶۳، آیه۴.    
۱۵. مجادله/سوره۵۸، آیه۱۸.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۳۸۲.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۹۵، برگرفته از مقاله «پندارهای منافقان».    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نفاق




جعبه ابزار