پاداش وفای به نذر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنا به
آیات قرآن، وفاکنندگان به
نذر از پاداش الهی بهره‌مند خواهند شد.
پاداش الهی به وفاكنندگان نذر خويش:
«... أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ...؛
... يا نذر مى‌كنيد (كه در راه خدا
انفاق نماييد)، خداوند از آن آگاه است....»
بهشت و نعمتهاى آن، پاداش نذر
ابرار وفاكنندگان به نذر:
إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا • عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا • يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا • وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا • مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا • وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا • وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا • قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا • وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا • عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا • وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا • وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا • عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا • إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاء وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا؛
به يقين ابرار و نيكان از جامى مى نوشند كه با
عطر خوشى آميخته است،از چشمه‌اى كه بندگان خاصّ خدا از آن مى‌نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جارى مى‌سازند. آنها به نذر خود وفا مى‌كنند، و از روزى كه شرّ و عذابش گسترده است مى‌ترسند، و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى
حریر بهشتى را به آنها پاداش مى‌دهد. در آنجا بر تختهاى زيبا تكيه كرده‌اند، نه آفتاب سوزان را در آن جا مى‌بينند و نه سرما را. و در حالى است كه سايه‌هاى آن درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده و چيدن ميوه‌هايش بسيار آسان است. و در گرداگرد آنها ظرفهايى سيمين و قدحهايى بلورين مى‌گردانند، پر از بهترين غذاها و نوشيدنيها (ظرفهاى بلورينى از
نقره شفاف)، كه آنها را به اندازه مناسب آماده كرده‌اند. و در آن جا از جامهايى سيراب مى‌شوند لبريز از شراب طهورى كه آميخته با
زنجبیل است، از چشمه‌اى در آنجا كه نامش
سلسبیل است. و بر گردشان براى
پذیرایی نوجوانانى جاودانى مى‌گردند كه هرگاه آنها را ببينى گمان مى‌كنى
مروارید پراكنده‌اند. و هنگامى كه آن جا را ببينى
نعمت و ملك عظيمى را مى‌بينى! بر اندام آنها (
بهشتیان) لباسهايى است از حرير نازك
سبز رنگ، و از ديباى ضخيم، و با دستبندهايى از نقره آراسته شده‌اند، و پروردگارشان
شراب طهور به آنان مى‌نوشاند. اين پاداش شماست، و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۰۱، برگرفته از مقاله «پاداش وفای به نذر». مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۰، ص۴۱۹، برگرفته از مقاله «پاداش وفا به نذر».
