• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ویژگی های اصلاح گران (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اصلاح در برابر افساد، به معنای برطرف کردن فساد و تباهی و انجام دادن کار شایسته است.



در قرآن کریم، تمسک به کتاب آسمانی و اقامه نماز، از ویژگی‌های اصلاح گران شمرده شده است آنجاکه می‌فرماید:
والذین یمسکون بالکتـب واقاموا الصلوة انا لانضیع اجر المصلحین. «و کسانی که به کتاب (آسمانی) چنگ می‌زنند و نماز برپا داشته‌اند بدانند که ما اجر درستکاران را تباه نخواهیم کرد».

۱.۱ - بررسی تفسیری آیه مذکور

در مجمع البیان گفته است: (امسک و مسک و تمسک و استمسک بالشى ء) همه در معنا یکى است و به معناى دست آویختن به آن چیز است.
و اگر از میان همه اجزاى دین تنها اقامه نماز را ذکر کرد براى شرافتى است که نماز بر سایر اجزاى دین دارد، چون نماز رکن دین است، بوسیله نماز یاد خدا و خضوع در برابر او که جان همه شرایع دینى است حفظ مى‌شود.
این آیه تمسک به کتاب را اصلاح خوانده، و مقابل اصلاح، افساد در زمین و یا افساد جامعه بشرى است، و زمین و یا جامعه بشرى در زمین فاسد نمى‌شود مگر با فساد طریقه فطرت، آن طریقه‌اى که خداوند مردم را بر طبق آن آفریده. و بطور کلى هر دینى از ادیان که داراى کتاب است در هر عصرى که نازل شده باشد متضمن طریقه فطرت است، چیزى که هست در هر عصرى از احکام فطرت آن مقدارى را متضمن است که اهل آن عصر استعداد پذیرفتن آن را دارند، دلیل این مدعا آیات قرآنى است که مى‌فرماید: (دین قیم و آن شریعتى که تمامى حوائج زندگى بشر را بر مى‌آورد همان فطرتى است که خداوند بشر را بر طبق آن خلق کرده و هیچ تبدیلى در خلقت خداوند نیست، این است آن دین قیم و لیکن بیشتر مردم نمى‌دانند).
آنگاه در جاى دیگر مى‌فرماید: (دین در نزد خداوند اسلام است) و اسلام تسلیم در برابر خداى سبحان و سنت جارى او در تکوین، و تشریع مبتنى بر تکوین است، و این دو آیه بطورى که ملاحظه مى‌کنید به بانگ رسا اعلام مى‌دارند که دین خداى سبحان همان تطبیق دادن افراد است زندگى خود را با آنچه که قوانین تکوینى اقتضاى آن را دارد، و غرض از این تطبیق این است که این نوع برسد به آن مقامى که حقیقت این نوع استحقاق رسیدن به آن را دارد و کارش برسد به جایى که بتوان او را بطور حقیقت انسانى طبیعى و مربى تربیتى نامید که ذاتش و ترکیب طبیعیش اقتضاى آن را دارد، و آن چیزى که واقعیت انسان طبیعى اقتضاى آن را دارد خضوع در برابر مبدء غیبى است که وجود، بقا، سعادت و توفیق وى در شؤ ون زندگى و قوانین حاکم در عالم، قائم به او است، و این خضوع همان دینى است که ما آن را اسلام نامیده و قرآن و سایر کتب آسمانى که بر انبیاء و رسولان خدا نازل شده بشر را بسوى آن دعوت مى‌کنند.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۰.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۴، ص۳۸۷.    
۳. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۸۹.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «ویژگی‌های اصلاح گران».    



جعبه ابزار