• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع جمله‌های ناقص

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وضع جمله‌های ناقص به وضع الفاظ مرکب دلالت کننده بر نسبت ناقص اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.



وضع هیئات ترکیبی دو گونه است:
۱. وضع جمله‌های تام .
۲. وضع جمله‌های ناقص.


وضع جمله‌های ناقص، عبارت است از وضع الفاظ مرکبی که بر نسبت ناقص دلالت می‌کند؛ یعنی کلام در آن تام نبوده و سکوت بر آن نیز صحیح نیست و در حکم یک کلمه است، مانند:جمله‌های وصفی و اضافی؛ برای مثال، وقتی متکلم می‌گوید:«المفید العالم»، این جمله ناقص است و شنونده انتظار دارد متکلم آن را تمام کند؛ به خلاف وقتی که می‌گوید:«المفید عالم»، که در این صورت، جمله تمام و سکوت بر آن نیز صحیح است.


جمله‌های ناقص


۱. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۹۳-۹۱.    
۲. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۱، ص۲۶۳.    
۳. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۷۰.    
۴. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۸۶.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۰، برگرفته از مقاله «وضع جمله‌های ناقص».    


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع هیئات ترکیبی‌




جعبه ابزار