• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع جمله‌های انشایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وضع جمله‌های انشایی به وضع جملات دلالت کننده بر ایجاد نسبت‌های تام در عالم اعتبار اطلاق می‌شود و این مبحث در علم اصول فقه بحث می‌شود.



وضع جمله‌های انشایی، به معنای وضع الفاظ مرکب برای ایجاد نسبت‌های تامه در عالم اعتبار است، که قابل صدق و کذب نمی‌باشد، مانند:وضع جمله‌های انشایی در باب عقود و ایقاعات و نیز جمله‌هایی که بر طلب ، تمنّی، ترجّی ، استفهام و... دلالت می‌کند؛ برای مثال، «بعت» انشایی، برای ایجاد نسبت تملیکی در عالم اعتبار وضع شده است.
در کتاب محاضرات فی الاصول آمده است:«و ان الجمل الانشائیة موضوعة لایجاد المعنی فی الخارج الذی یعبر عنه بالوجود الانشائی».


گاهی جمله خبری در مقام انشا استعمال می‌شود، مانند:«یعید» و «یغتسل» که به معنای «اعد» و «اغتسل» است.


جمله‌های انشایی


۱. خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۱، ص۹۴.    
۲. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۸۴.    
۳. صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج۱، ص۳۰۰.    
۴. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۱، ص۹۰.    
۵. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۷۴.    
۶. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۲۱.    
۷. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۲.    
۸. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۸۵-۸۴.    
۹. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۸۸.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۹۹، برگرفته از مقاله «وضع جمله‌های انشایی».    


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع جمله های تام




جعبه ابزار