• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وجوب شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وجوب صادر شده از طرف شرع را وجوب شرعی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.



وجوب شرعی، مقابل وجوب عقلی بوده و عبارت است از بعث و طلب اکید مولا به انجام کاری، به گونه‌ای که راضی به ترک آن نمی‌باشد. پس حاکم به وجوب در این‌جا شارع است، مانند: وجوب نماز که مولا با امر «صل» آن را به مکلفین می‌فهماند و از آن‌ها انجام آن را درخواست نموده و راضی به ترک آن نیست.


در این که وجوب از هیئت امر، از طریق وضع به دست می‌آید یا این که عقل آن را می‌فهمد، اختلاف است؛ برخی اعتقاد دارند هیئت امر، برای وجوب یا اعم از وجوب و ندب وضع شده است، اما عده‌ای دیگر معتقدند هیئت امر برای برانگیختن مکلف به انجام مطلوب وضع شده، اما اگر این کار ناشی از اراده قوی باشد، عقل از آن، وجوب، و در صورتی که اراده مولا ضعیف باشد، استحباب را می‌فهمد.
[۲] ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص ۳۷۲-۳۷۱.



۱. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۷۴.    
۲. ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص ۳۷۲-۳۷۱.
۳. حیدری، علی نقی، اصول الاستنباط، ص ۸۳.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۸۲، برگرفته از مقاله «وجوب شرعی».    

رده‌های این صفحه : وجوب




جعبه ابزار