• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نضج (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: نَضِجَتْ (لغات‌قرآن).


نَضْج‌ (به فتح نون و سکون ضاد) و نُضْج‌ (به ضم نون و سکون ضاد) از واژگان قرآن کریم به معنای رسیدن میوه و پختن گوشت است. این کلمه فقط یک بار در کلام الله آمده است.



نَضْج‌ و نُضْج‌ (بر وزن فَلْس و قُفْل) به معنای رسیدن میوه و پختن گوشت است؛ چنانکه در صحاح گفته است.


(کُلَّما نَضِجَتْ‌ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها لِیَذُوقُوا الْعَذابَ‌) به احتمال قوی منظور از آن در آیه بی‌حسّ شدن است در اثر سوختن، یعنی: «هر وقت پوست‌های آنها سوخت و بی‌حسّ‌ شد پوست‌های دیگری برای آنها عوض می‌گیریم تا عذاب را بچشند». (نعوذ بالله من النار)
از روایات استفاده می‌شود که تبدیل جلود، زنده کردن و اعاده حیات به جلود اوّلی است. در تفسیر برهان از مجالس شیخ نقل کرده که حفص بن غیاث می‌گوید: چون منصور عباسی جعفر بن محمد (علیه‌السّلام) را به عراق آورد در محضر آن حضرت بودم، ابن ابی‌العوجاء ملحد پیش آن جناب آمد، گفت: درباره این آیه‌ (کُلَّما نَضِجَتْ‌ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها...) چه می‌فرمائی؟ قبول کردم که آن پوست‌ها گناه کردند و عذاب دیدند تقصیر پوست‌های جدید چیست؟ فرمود: «هی هی و هی غیرها» «وای بر تو پوست‌های عوض شده، هم پوست‌های اوّلی و هم غیر آنهاست». گفت: به من توضیح بده تا بفهمم، امام فرمود: اگر کسی خشتی را خرد کند و آن را گل کرده بار دیگر خشت زند آیا خشت اوّلی و در عین حال غیر آن نیست؟ گفت: آری، خدا سعادتمندت کند. نظیر این روایت را از احتجاج و تفسیر قمی نیز نقل کرده است.
ناگفته نماند: چون قیامت همه چیزش زنده است، چنانکه در «جهنّم» گفته شد و در «نطق» خواهد آمد، در این صورت هر چه مرگ آن را دریافت، حیات حمله کرده مرگ را از بین خواهد برد، لذا هر وقت پوست اهل آتش سوخت و بی‌حسّ شد، دوباره حیات بر آن عود خواهد کرد.


این کلمه فقط یک بار در کلام الله آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۷۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۱۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۳۲.    
۴. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۳۴۴.    
۵. نساء/سوره۴، آیه۵۶.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۳۷۷.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۴، ص۶۰۲.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۹۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۵، ص۱۹۵.    
۱۰. حسینی بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۹۹.    
۱۱. طبرسی، أبومنصور، الاحتجاج، ج۲، ص۳۵۴.    
۱۲. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۱، ص۱۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نضج"، ج۷، ص۷۵.    






جعبه ابزار