• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نسبت وصفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



نسبت وصفی به نسبت مستفاد از جملات ناقص وصفی اطلاق می‌شود و این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.



نسبت وصفی، از اقسام نسبت ناقص و مقابل نسبت اضافی بوده و به معنای نسبت موجود در جملات ناقص وصفی است، مانند:«الرجل العالم» که بر رابطه میان وصف (العالم) و موصوف (الرجل) دلالت می‌نماید.


این گونه نسبت از اقسام نسبت‌های تحلیلی موجود در ذهن است، زیرا در خارج «الرجل» و «العالم» اتحاد دارند و نسبتی میان آن‌ها وجود ندارد؛ به خلاف «الرجل» و «العلم» که در خارج میان آن‌ها نسبت وجود دارد، اما در ذهن، میان «الرجل» و «العالم» نسبت تصادفی تام وجود دارد که در حکم مفهوم مرکب بوده و از این رو آن را نسبت ناقص می‌نامند، زیرا این نسبت از راه تحلیل مفهوم واحد به وجود می‌آید.


۱. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۶۵.    
۲. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۷۷.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۲۸، برگرفته از مقاله «نسبت وصفی».    

رده‌های این صفحه : نسبت ناقص‌




جعبه ابزار