• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مکرمه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مکرمه (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن را می‌گویند.



«مکرمه» اسم مفعول از باب « تفعیل » به معنای عزیز و شریف ، یکی از اسامی و صفات قرآن است: (فی صحف مکرمة)؛ «در الواح پر ازرشی ثبت است».


ثبت و کتابت آیات قرآن پیش از نازل شدن بر پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در الواح و اوراق گرانقدر، سبب اطلاق صفت «مکرمه» بر قرآن کریم است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، - ۵۰۲ق، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۱.
[۳] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۵.
[۷] حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
[۸] قرآن درآئینه اندیشه‌ها، ص۲۶۰.
[۹] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۲.



صحف (قرآن) .


۱. عبس/سوره۸۰، آیه۱۳.    .
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، - ۵۰۲ق، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۴۱.
۳. قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۵.
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۱۳۴.    
۵. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.    
۶. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۶.    
۷. حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۲۷.
۸. قرآن درآئینه اندیشه‌ها، ص۲۶۰.
۹. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۲.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مکرمه (قرآن)».    



جعبه ابزار