• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَنَّ (به فتح میم و تشدید نون) از واژگان نهج البلاغه به معنای قطع است. از مشتقات این کلمه در نهج‌البلاغه، أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (به فتح میم و سکون میم دوم) يعنى پاداش غير مقطوع و پيوسته است. منّت نهادن و به رخ كشيدن را از آن منّت گويند كه وظيفه تشكر را از آدم احسان شده قطع مى‌كند و نيز مِنَّت (به کسر میم و تشدید نون) به معنى عطّيه و احسان سنگين است.



مَنَّ در اصل به معنى قطع است: «المنّ: القطع» أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ يعنى پاداش غير مقطوع و پيوسته است. منّت نهادن و به رخ كشيدن را از آن منّت گويند كه وظيفه تشكر را از آدم احسان شده قطع مى‌كند و نيز مِنَّت به معنى عطّيه و احسان سنگين است. مواردى از این کلمه در نهج‌ البلاغه آمده است.


امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «وَ امْتَنَّ عَلَيْكُمْ بِنِعْمَتِهِ» يعنى: «منّت نهاد بر شما و عطا كرد نعمت خود را.» (شرح‌های خطبه:)
و حضرت در جایی دیگر می‌فرماید: «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ» يعنى: «مى‌خواستيم احسان كنيم.» (شرح‌های حکمت: )
و نیز حضرت می‌فرماید: «وَ نَسْأَلُهُ لِمِنَّتِهِ تَمَاماً» يعنى: «مى‌خواهيم نعمت و احسان خويش را بر شما تمام كند.» (شرح‌های خطبه:


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۹۵.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۱۸.    
۳. جوهری، ابونصر، الصحاح تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۶، ص۲۲۰۷.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۹۷، خطبه ۱۹۸.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۲۰۰، خطبه ۱۹۳.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۱۳، خطبه ۱۹۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۷، خطبه ۱۹۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۰۶.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۸۱۸.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۸۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۲۸۱.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۸۹.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۲۲، حکمت ۱۹۹.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۰۰، حکمت ۲۰۹.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۰۶، حکمت ۲۰۹.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۵، حکمت ۲۰۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۱.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۲.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۳، ص۶۰۷.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۲۷۹.    
۲۱. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۸۴، خطبه ۱۹۴.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۹۰، خطبه ۱۸۹.    
۲۴. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۰۷، خطبه ۱۹۴.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۷۷، خطبه ۱۹۴.    
۲۶. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۳.    
۲۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۷۵.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۶۰۰.    
۲۹. هاشمی خویی، حبیب‌الله‌، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۱۷۳.    
۳۰. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۶۳.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «منّ»، ج۲، ص۹۹۵.    






جعبه ابزار