• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مقتولین به دست امام زمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


نفاق به مفهوم خاصش، صفت افراد بى‌ايمانى است كه ظاهرا در صف مسلمانان‌اند؛ اما باطنا دل در گرو کفر دارند؛ ولى نفاق معنى وسيعى دارد كه هرگونه دوگانگى ظاهر و باطن، گفتار و عمل را شامل مى‌شود؛ هر چند در افراد مؤمن باشد كه ما از آن به عنوان رگه‌هاى نفاق نام مى‌بريم.


نفق، به معنای خروج یا تمام شدن است. و نفاق مصدر است، به معنی منافق بودن، علامه طبرسی می‌گوید: علت این تسمیه آن است که منافق از ایمان به طرف کفر خارج می‌شود.
[۱] قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۷، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۲، چاپ یازدهم.    


معنای اصطلاحی منافق آنکه کفر خود را پنهان و ایمان را آشکار نماید.
[۲] طرفی ایرانی، عبدالحمید، المعجم الابیض فرهنگ ابجدی، ص۶۸۰، تهران، انتشارات ائمه، ۱۳۸۴.


علامه طبرسی فرموده: کفر در شریعت عبارت است از آنچه خدا معرفت آن را واجب کرده، از قبیل وحدانیت، عدل خدا، معرفت پیامبرش و آنچه ایشان آورده‌اند، از ارکان دین، که اگر هر یک از اینها را انکار کند، کافر است.
[۳] قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۲، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۲، چاپ یازدهم.    


همان‌طور که می‌دانیم روایات زیادی آورده شده است مبنی بر این‌که امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) با دشمنان قتال، و منافقین را نابود می‌کنند و از ظالمین انتقام می‌گیرند، تا آنجا که:

۴.۱ - بیان یک روایت

به جز پیروان دین حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) احدی باقی نماند: «ویقتل الناس حتی لایبقی الادین محمد (صلي‌الله‌عليه‌وآله)».
[۴] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۱، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴.    


۴.۲ - آیه‌ای از قرآن

و زمین در اختیار صالحان قرار می‌گیرد؛ همان‌گونه که خداوند متعال در قرآن کریم وعده داده‌اند:

«ان الارض یرثها عبادی الصالحون»؛
[۵] انبیا/سوره۲۱، آیه۱۰۵.    
«همانا بندگان صالح خدا وارثان حقیقی در روی زمین می‌شوند».

اما متأسفانه به دلیل تبلیغات گسترده دشمنان خشن و خونریز، نشان دادن چهره‌ی حضرت ولی‌عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) اکثر مردم اگرچه این‌گونه روایات را کما بیش می‌دانند، اما نمی‌توانند باور کنند و هم‌چنان با شنیدن دعا برای فرج تأملی توأم با ترس وجودشان را فرا می‌گیرد که ممکن است اگر دعا کنیم اول مرتبه گردن خود ما زیر تیغ شمشیر حضرت برود. بنابراین با تشبیه زمان حضرت ولی‌عصر (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) به زمان امام حسین (عليه‌السلام) مشخص می‌شود که هدف امام حسین (علیه‌السلام) از مبارزه با یزید، مبارزه با فساد زمانه و بیعت نکردن با یزید بوده است و ایشان در این امر مصمم بودند و این کار را مطمئناً انجام می‌دادند. بنابراین ایشان برای برخی مردم نامه نوشتند و آن‌ها را دعوت کردند و هرکس می‌خواست اجابت می‌کرد و هر کس توفیق یاری حضرت را نداشت، اجابت نمی‌کرد و یا در راهی که به سوی کربلا می‌رفتند، اگر به کسی برخورد می‌کردند، او را دعوت به یاری می‌کردند و اگر متمایل بود، قبول می‌کرد و الا رد می‌کرد. و این‌گونه نبود که اگر فرد قبول نمی‌کرد، حضرت او را از دم تیغ بگذرانند؛ بلکه از شدت توهم به حال سیاه روزی که برای خودشان رقم می‌زدند، به ایشان پندی می‌دادند و می‌فرمودند: «حالا که با ما نیستند با دشمنان ما هم نباشید.» و آنها را رها می‌کردند به حال خودشان.
حال برای امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نیز مطلب به همین‌گونه است که حضرت یک عده یاران خاص دارند و یک عده یاران عام و یک عده‌ای هم نه در زمره‌ی یاران هستند و نه در زمره‌ی دشمنان و یک عده دیگر نیز دشمنان حضرت هستند و مسلم است که حضرت با سه گروه اول کار ندارند؛ بلکه طرف مقابل ایشان فقط دشمنانشان هستند که آنها را به هلاکت می‌رسانند و زمین را از لوث وجودشان پاک می‌گردانند. با تشبیه شیوه‌ی حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) به شیوه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و هم‌چنین بررسی روایات در این باب معلوم می‌شود که حضرت شیوه‌شان مثل شیوه پیامبر است؛ نظیر این روایت که ابن عباس از نبی‌ مکرم اسلام (صلي‌الله‌عليه‌وآله) نقل می‌کند:

۵.۱ - روایتی از پیامبر

«التاسع منهم قائم اهل بیتی و مهدی امتی اشبه الناس بی فی شمائله واقواله وافعاله لیظهر بعد غیبة طویلة...»؛
[۶] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۷۹، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴.    
«نهمین از ایشان قائم اهل بیت من است و مهدی امتم که شبیه‌ترین مردم است به من در چهره‌اش، گفتارش و کارهایش است و بعد از غیبت طولانی ظهور می‌کند.

بنابراین با این دو تشبیه به این نتیجه می‌رسیم که حکومت عدلی را که حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) برپا می‌کنند (که می‌دانیم اسلام واقعی در آن حکومت جلوه‌گر می‌شود) محال است که مخالف با دستور خداوند باشد و هم‌چنین وقتی که آیات و روایات را بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که این کشتارها و قتل‌ها برای کفار و منافقین است نه برای مردم عادی و یاران مخلص ایشان نظیر این روایت:

۴.۱ - بیان یک روایت

«انزلت فی القائم اذا خرج فی اهل الردة والکفار فی شرق الارض و غربها فعرض علیهم‌الاسلام، فمن اسلم طوعاً امره بالصلاة والزکاة وما یومر به المسلم ویجب لله علیه، ومن لم یمسلم ضرب عنقه حتی لایبقی فی المشارق والمغارب لا وحّد الله»؛ «در حق قائم (عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف) نازل شده چون ظهور کند، به کافران و مرتدان مشرق و مغرب اسلام را عرضه می‌کند، هر کس از روی علاقه بپذیرد، او را به نماز و زکات و دیگر فرائض اسلام فرمان می‌دهد و هر کس اسلام را نپذیرد، گردنش را می‌زند تا در شرق و غرب جهان کسی باقی نباشد، جز معتقدین به یکتایی خدا.
[۷] صافی گلپایگانی، لطف ا...، منتخب الاثر، ص۵۸۷، قم، انتشارات حضرت معصومه (س)، ۱۴۱۹ق.


۱. ↑ قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۹۷، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۲، چاپ یازدهم.    
۲. ↑ طرفی ایرانی، عبدالحمید، المعجم الابیض فرهنگ ابجدی، ص۶۸۰، تهران، انتشارات ائمه، ۱۳۸۴.
۳. ↑ قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۲۲، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۲، چاپ یازدهم.    
۴. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۹۱، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴.    
۵. ↑ انبیا/سوره۲۱، آیه۱۰۵.    
۶. ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۷۹، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴.    
۷. ↑ صافی گلپایگانی، لطف ا...، منتخب الاثر، ص۵۸۷، قم، انتشارات حضرت معصومه (س)، ۱۴۱۹ق.


سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «مقتولین به دست امام زمان».    



جعبه ابزار