مقارنات انذار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در برخی از
آیات نیز به مقارنات
انذار اشاره شده است.
«قُم فَاَنذِر... و ثیابَکَ فَطَهِّر»
«واَنذِر... واخفِض جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمِنین»
«واَنذِر... ولا تَطرُدِ الَّذینَ یَدعونَ رَبَّهُم...»
، بر همین اساس پیامبر می‌فرماید:«و ما اَنَا بِطارِدِ المُؤمِنین • اِن اَنَا اِلاّ نَذیرٌ مُبین»
«واَنذِر عَشیرَتَکَ... فَاِن عَصَوکَ فَقُل اِنّی بَریءٌ مِمّا تَعمَلون»
«مُبَشِّرًا ونَذیرا»،
«مبشّرین ومنذرین»
برخی از
مفسران مقرون بودن
انذار و تبشیر را در اتمام دعوت همانند متلازمین معرفی کرده اند.
همراهی
بشارت و انذار در بسیاری از آیات توجّه بسیاری را به کار کردهای آن دو معطوف ساخته است؛ برخی نقش تبشیر را نقش قائد یعنی
دعوت ،
تشویق ،
تحریک و ایجاد
رغبت از پیش رو و کارکرد انذار را کارکرد سائق یعنی راندن از پشت سر دانسته اند.
برخی با اشاره به این‌که انگیزه های انسانی معمولاً براساس جلب منافع و دفع ضررها تنظیم می‌شود نقش بشارت و انذار را بر انگیختن و دامن زدن به آن دو انگیزه و تشویق را عامل حرکت و انذار را عامل باز دارنده معرفی کرده اند.
از گفته التحقیق استفاده می‌شود که کارکرد بشارت ایجاد مقتضی و نقش انذار رفع موانع و دفع انحراف و
گمراهی است.
برخی با تکیه بر آن‌که انسان تا احساس خطر مهمی نکند از جا حرکت نمی‌کند نقش انذار پیامبران را اعلام خطرهایی دانسته‌اند که به صورت تازیانه بر ارواح بی درد گمراهان چنان فرود می‌آید که هر قابلی را به حرکت درمی آورد.
به گفته
المیزان تبشیر و انذار برای متوسطان صورت می‌پذیرد، زیرا برخی از
صالحان هیچ گونه تعلّقی به غیر خدا، مانند
ثواب و
عقاب ندارند.
دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «انذار».
