مفسران روایی بر صاحبان تفاسیری اطلاق می‌شود که محور اصلی تفسیر آن‌ها را اخبار منسوب به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و امامان معصوم علیه‌السّلام و صحابه تشکیل می‌دهد؛
مانند: جامع البیان فی تفسیر القرآن تالیف محمد ابن جریر طبری (م ۳۱۰) معروف به « تفسیر طبری »، و الدر المنثور فی التفسیر بالماثور تالیف جلال الدین عبدالرحمان بن ابی بکربن محمد، معروف به ملا جلال الدین سیوطی (م ۹۱۱ق).
[۱]عقیقی بخشایشی، عبد الرحیم، طبقات مفسران شیعه، ج۱، ص۲۰.
