مُفْرَط (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُفْرَط:(وَ أَنَّهُمْ مُّفْرَطُونَ) «مُفْرَط» از مادّه «
فَرَط»
(بر وزن فقط) به معناى پيشگام و متقدم است.
(وَ يَجْعَلُونَ لِلّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لاَ جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ الْنَّارَ وَ أَنَّهُم مُّفْرَطُونَ) (وآنها براى خدا چيزهايى (دخترانى) قرار مى‌دهند كه خودشان از آن كراهت دارند؛ با اين حال زبانشان به دروغ مى‌گويد كه براى آنها پاداش نيک است! بى‌ترديد براى آنان آتش است؛ و آنها از پيشگامان دوزخ‌اند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: يعنى ناگزير آتش براى ايشان است و به سوى آتش، آمدنى هستند. وقتى گفته مى‌شود فرط و يا افرط معنايش تقدم و جلو آمد است و افراط به معناى اسراف و زياده‌روى در آمدن است هم چنان كه تفريط كوتاهى در آن است و فرط - به فتحه فاء و فتحه راء- آن كسى است كه پيشاپيش كاروان به منزل مى‌رود تا آب و مسكن تهيه كند، و وقتى گفته مى‌شود: افرطه معنايش اين است كه فلانى را جلوتر فرستاده.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُفْرَط»، ص۵۴۳.
