• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مغیا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مغیّا به شیء دارای غایت معیّن اطلاق می‌شود.


مغیّا، چیزی است که برای آن غایتی معین شده است؛ به بیان دیگر، مرجع غایت و آن چیزی که غایت، انتهای آن رامشخص می‌نماید، مغیّا نام دارد.
[۱] الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۱۶۷.    


۱.۱ - مثال

برای مثال؛ در آیه شریفه: ﴿اَتِمُّوا الصِّیامَ اِلَی اللَّیْلِ﴾
[۲] بقرة/سوره۲، آیه۱۸۷.    
کلمه «الصیام» مغیّا است و کلمه «اللیل» غایت آن را معین می‌کند. «الی» ادات غایت و «اتموا» حکم مغیّا است. مغیّا از ارکان جمله غائیه است و آن، مجموعه‌ای است که دارای مغیّا، ادات غایت، غایت و حکم می‌باشد. مغیّا در جمله غائیه به جمله یا کلمه‌ای می‌گویند که پیش از ادات غایت ( الی و حتی ) آمده است.
[۳] انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۶۳.    


در این که غایت در حکم مغیّا داخل است یا خیر، میان اصولی‌ها اختلاف است.
[۴] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۶۵.
[۵] المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ص۷۸۴.
[۶] تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۴۵۶.    
[۷] مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۲۲۲.    
[۸] تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص۱۷۰۱.
[۹] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۲۵.    
[۱۰] محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۵، ص۱۳۶.    
[۱۱] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۰۸.    
[۱۲] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴۶.
[۱۳] نهایة الافکار، عراقی، ضیاء الدین، ج۱، ص (۴۹۸-۴۹۷).    


مفهوم غایت.

۱. ↑ الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ص۱۶۷.    
۲. ↑ بقرة/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۳. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۶۳.    
۴. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۶۵.
۵. ↑ المعجم الاصولی، حیدر، محمد صنقور علی، ص۷۸۴.
۶. ↑ تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۴۵۶.    
۷. ↑ مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۲، ص۲۲۲.    
۸. ↑ تحریر الفصول، ذهنی تهرانی، محمد جواد، ج۳، ص۱۷۰۱.
۹. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۲۵.    
۱۰. ↑ محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۵، ص۱۳۶.    
۱۱. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۰۸.    
۱۲. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴۶.
۱۳. ↑ نهایة الافکار، عراقی، ضیاء الدین، ج۱، ص (۴۹۸-۴۹۷).    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۶۱، برگرفته از مقاله «مغیا».    



جعبه ابزار