• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معاویة بن یزید بن مهلب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


معاویة بن یزید بن مهلب، از شخصیت‌های خاندان آل‌مهلب می‌باشد؛ این خاندان، خاندانی اصالتا ایرانی‌ منسوب به مهلّب بن ابی‌صُفره بوده، که در اوایل ظهور اسلام برآمد و لااقل تا سده ۷قمری/۱۳میلادی امیران، وزیران، شاعران و دانشمندانی از آن برخاستند.


معاویة بن یزید بن مهلب (۱۰۲ق/۷۲۰م)، در روزگار سلیمان بن عبدالملک یک چند از سوی پدرش یزید امارت سیستان یافت
[۱] خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ج۱، ص۳۱۸.    
و تا مرگ سلیمان در آن‌جا ماند
[۲] تاریخ سیستان، به کوشش ملک‌الشعراء بهار، ج۱، ص۱۲۱، تهران، ۱۳۱۴ش.
و سپس به پدر پیوست. در سال ۹۸ق/۷۱۶م که یزید به جنگ صول رفت، معاویه را امارت سمرقند و کش و نسف و بخارا داد.
[۳] محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۵۳۷.    
در سال ۱۰۲ق/۷۲۰م یزید در جنگ با با مسلمة بن عبدالملک، معاویه را در واسط گمارد و خزانه و بیت‌المال و اسیرانی را که در بصره گرفته بود به او سپرد.
[۴] محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۳۹۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
معاویه نیز پس از آگاهی از شکست و قتل پدرش، همۀ اسیران و از جمله عدی بن ارطاه امیر بصره و پسر او محمد را گردن زد
[۵] عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۴ ۸۵، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    
و خزاین پدر را برداشت و به بصره و از آن‌جا با سایر مهلبیان به قندابیل در سند رفت.
[۶] ابن واضح یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۱۱.    
معاویه در قندابیل با عموها و برادران خویش در جنگ با سپاه خلیفه به فرماندهی هلال بن احوز مازنی شرکت کرد و در همان جنگ کشته شد.
[۷] عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۷، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    


۱. ↑ خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ج۱، ص۳۱۸.    
۲. ↑ تاریخ سیستان، به کوشش ملک‌الشعراء بهار، ج۱، ص۱۲۱، تهران، ۱۳۱۴ش.
۳. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۶، ص۵۳۷.    
۴. ↑ محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج۲، ص۱۳۹۵، به کوشش یان دخویه، لیدن، ۱۸۸۳-۱۸۸۵م، فهرست.
۵. ↑ عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۴ ۸۵، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    
۶. ↑ ابن واضح یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۳۱۱.    
۷. ↑ عزالدین ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۸۷، بیروت، ۱۴۰۲ق، فهرست.    


دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌مهلب»، ج۲، ص۴۷۳.    



جعبه ابزار