• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مصلحت غریب

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مصلحت فاقد نظیر در شرع، و ناسازگار با روح شرع و قانون را مصلحت غریب گویند.



مصلحت غریب، مصلحتی است که شرع و ادله شرعی درباره آن ساکت است؛ یعنی نه شاهدی برای نمونه آن در شرع وجود دارد و نه این که در شرع نصی آن را نقض می‌کند؛ به بیان دیگر، مصلحتی است که با روح شرع و قانون سازگاری ندارد و نمی‌توان نظیری برای آن در شرع مقدس جستوجو نمود؛ از این رو گفته شده این نوع مصلحت اگر بخواهد منشا حکمی باشد تشریع، لازم می‌آید و عمل به آن باطل است.
[۱] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۷۷۳.
[۲] المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص (۳۱۱-۳۱۰).



۱. اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۲، ص۷۷۳.
۲. المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، غزالی، محمد بن محمد، ج۱، ص (۳۱۱-۳۱۰).



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۴۰، برگرفته از مقاله «مصلحت غریب».    

رده‌های این صفحه : مصالح مرسله




جعبه ابزار