• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مستخرج

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مستخرج، از اصطلاحات علم حدیث بوده و به کتابی اطلاق می‌شود که نویسنده روایات کتاب حدیثی خود را به غیر از اسناد صاحب کتاب نقل می‌کند.



«استخراج»، مصدر باب استفعال است و به معنای استنباط، یعنی طلب خروج است. باب افتعال این ماده نیز به معنای طلب است. ثلاثی آن، لازم است و به وسیله باب افعال و بای حرف جر متعدی می‌شود. و کلمه «مستخرج»، اسم مفعول از «استخراج» است. ابن منظور گفته: «الخروج: نقیض الدخول. خرج یخرج خروجا و مخرجا، و قداخرجه و خرج به... و اخترجه و استخرجه طلب الیه او منه ان یخرج».


«مستخرج» در اصطلاح، کتابی است، که نویسنده روایات کتاب حدیثی خود را به غیر از اسناد صاحب کتاب (بلکه با سندی که خود، از شیوخ خویش برای آن حدیث می‌داند، ولی به یکی از شیوخ صاحب کتاب می‌رسد) نقل می‌کند؛ مانند مستخرج ابی‌بکر اسماعیلی نسبت به صحیح بخاری و مستخرج ابی عوانه نسبت به صحیح مسلم.
[۳] مدیر شانه چی، کاظم، درایة الحدیث، ص۲۹.



اصطلاحات حدیثی؛ اصطلاحات برون‌حدیثی؛ اصطلاحات درون‌حدیثی؛ اصطلاحات رایج محدثان.


۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۲، ص۲۴۹.    
۲. سیوطی، جلال‌الدین، تدریب الراوی، ج۱، ص۱۱۷.    
۳. مدیر شانه چی، کاظم، درایة الحدیث، ص۲۹.



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «اصطلاحات برون‌حدیثی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱/۳۱.    



جعبه ابزار