• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مخارج حروف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



محل تبدیل هوای خارج شده از ریه‌ها به حروف است.



مخارج حروف، محل‌های خروج حرف، و از مهم‌ترین مباحث تجوید قرآن است.


هوای خارج شده از ریه‌ها، پس از عبور از حنجره - چه تارهای صوتی را مرتعش سازد و چه نسازد - در یکی از قسمت‌های دستگاه تکلم محدود می‌شود و به این ترتیب، حرف ایجاد می‌شود. محل مذکور را که هوا در آن به حرف مبدل می‌شود «مخرج حرف» می‌نامند. مخارج حروف را به «فرعی» و «اصلی» تقسیم کرده‌اند.




۳.۱ - مخارج فرعی

تعداد مخارج فرعی حروف از موارد اختلافی است؛ برخی تا هفده مخرج برشمرده‌اند.

۳.۲ - محارج اصلی

مخارج اصلی حروف به ترتیب ذیل است:
مخرج جوف ؛ مخرج حلق ؛ مخرج خیشوم ؛ مخرج شفتان ؛ مخرج لسان .
مخارج هفده گانه حروف در فرهنگنامه آمده است.
[۲] حنفی، جلال، قواعد التجوید و الالقاء الصوتی، ص۲.



مخرج اول حروف تا مخرج هفدهم حروف.


۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۲۶۷.    
۲. حنفی، جلال، قواعد التجوید و الالقاء الصوتی، ص۲.
۳. نصر، عطیه قابل، غایة المرید فی علم التجوید، ص۱۲۴.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مخارج حروف».    



جعبه ابزار