محیط (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُحیط (به ضم میم) از
واژگان قرآن کریم و از
اسماء الحسنی به معنای احاطه کننده و فراگیرنده است. در
قرآن این کلمه، هشت بار درباره
خدا، دو بار در خصوص
جهنّم، و یک دفعه در مورد
عذاب آمده است.
مُحیط از اسماء اللَّه الحسنی است یعنی اِحَاطه کننده و فرا گیرنده که با علم و حفظ قابل جمع است و می‌شود آن را فرا گیرنده، عالم، و حافظ معنی کرد.
(اِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ) «خدا آنچه را که می‌کنند فرا گرفته و عالم و نگهدارنده است.» و چون محیط در جای حافظ به کار رود قهرا شدت حفظ و تمام علم را می‌فهماند زیرا معنی اصلی کلمه فرا گیرنده است در
مجمع ذیل
آیه ۱۲۶ نساء گفته: معنی محیط بالشی‌ء آن است که من جمیع الجهات به آن داناست.
در خاتمه باید دانست که افعال و مشتقات این مادّه در قرآن کریم همه از باب افعال بکار رفته است و کلمه محیط مجموعا یازده بار آمده است هشت بار درباره خدا، دو بار در خصوص جهنّم، و یک دفعه در مورد عذاب.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «محیط»، ج۲، ص۱۹۸.
