محمدحسین بن اسدالله صغیر اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین بن اسدالله صغیر اصفهانی، شاعر
ادیب و
عارف وارسته و از مشاهیر شعرای معاصر
اصفهان می‌باشد.
محمّد حسین صغیر اصفهانی ابن اسداللَّه شاعر
ادیب و
عارف وارسته، از مشاهیر شعرای معاصر
اصفهان. در ۱۳
رجب سال ۱۳۱۲ق متولّد شد. پدرش اگرچه بی‌سواد بود امّا در عزاداری‌ها و آئین‌های مذهبی عزاداری می‌کرد و مادرش جهان سلطان زنی مؤمنه بود.
در ۸ سالگی زبان به سرودن
شعر گشود و شگفتی همگان را برانگیخت و از همان زمان «صغیر» تخلص نمود. و از بدو تاسیس انجمن دانشکده اصفهان به سرپرستی عباس‌خان شیدا در سال ۱۳۳۴ق در آن انجمن شرکت کرد که این دوره ۱۸ سال طول کشید.
از همان جوانی به کار بافندگی پرداخته و از راه کار و زحمت به امرار معاش و اداره خانواده پرداخت و استغناء و بی‌نیازی از خلق را پیشه خود ساخت. او در اغلب انجمن‌های ادبی اصفهان همچون انجمن‌های مدرسه تبریزی، خاکیا، کمال، سعدی و مکتب صائب شرکت می‌کرد و جزو اساتید پیشکسوت و محترم این انجمن‌ها به‌شمار می‌رفت.
به میرزا عباس پاقلعه‌ای شیخ
سلسله نعمت اللهیه اصفهان ارادت داشت و در مدح او شعر می‌گفت.
او اگرچه
قصیده و
غزل بسیار گفته اما اغلب اشعارش مدح و
مرثیه چهارده معصوم (علیهم‌السّلام) است. او از مداحان طراز اول اصفهان بوده و در تشکیل انجمن مداحان و تربیت و پیشرفت آنان نقش زیادی داشته
[و اشعارش نیز در بسیاری از نقاط کشور مشهور و مورد استفاده مداحان قرار داشت. و برخی از اشعارش در کتیبه‌های بقاع متبرکه خصوصاً در
عتبات عالیات مورد استفاده قرار می‌گرفت.
صغیر مردی
خوش‌خلق،
بخشنده، سلیم النّفس و خوش محضر بوده و صفا و خلوص و سادگی او سبب راه یافتن نام و محبت او به دل‌ها و
شهرت روز افزون او بود.
استاد صغیر اصفهانی سرانجام در سه‌شنبه اول
جمادی الثّانی ۱۳۹۰ق (مطابق با مرداد ماه ۱۳۵۰ش) وفات یافته و پس از
تغسیل و
تکفین و اقامه نماز بر پیکر او، در میان اجتماع شکوهمند عموم طبقات مردم اصفهان
تشییع شده و در جوار حرم رأس الرضا (مدفن سر مطهر امامزاده مظلوم و
شهید، شاهرضا مدفون در شهرضا) در طوقچی اصفهان مدفون گردید.
استاد
همایی متخلّص به «سنا» ضمن مرثیه‌ای ماده تاریخ وفات او را چنین سروده‌اند:
به تاریخ وفات تو، به سیر آفتاب و مهر ••••• خرد گوید: «صغیر از ما» سنا گوید «صغیر من»
استاد
فضل‌الله اعتمادی متخلّص به «برنا» نیز ضمن مرثیه‌ای ماده تاریخ وفات او را چنین سروده:
پی تاریخ سال رحلت او ••••• گفت برنا: «صغیر ادیب جلیل»
کتب زیر از سروده‌های اوست که به طبع رسیده است:
۱. «خطبه الغدیر» منظوم ۲. «دیوان قصاید و غزلیات صغیر اصفهانی» ۳. «ریاض الحسینی» ۴. «فضائل الائمه» ۵. «مصیبت نامه صغیر» ۶. «وداد بشر»
[این بیت‌ها از اوست:
اسیر دانه خال لب یارم من ای زاهد ••••• مکن دام دل من سبحه صد دانه خود را
کجا منّت کشم از ساقی نا مشفق گردون ••••• که من پر کرده‌ام از خون دل پیمانه خود را
کسان بندند سد در راه سیل از بیم ویرانی ••••• خلاف من که وقف سیل کرده‌ام خانه خود را
(مصاحبه با فرزند استاد صغیر آقای رضا صغیر (سعید) توسط غلامرضا نصرالهی در تیرماه ۱۳۸۶ش.)
].
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۲۵-۶۲۷.
