میرزا محمدحسن ساکت اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسن بن محمد ساکت اصفهانی، شاعر
ادیب از سخنوران
قرن چهاردهم هجری در
اصفهان می‌باشد.
آقامحمّدحسن ساکت ابن میرزا محمّد طلافروش، شاعر
ادیب از سخنوران
قرن چهاردهم هجری. سال تولد او را ۱۲۷۷ق، ۱۲۸۷ق و ۱۲۸۵ق آورده‌اند. در
اصفهان متولّد شده و
علم و ادب آموخت و سپس به قهوه‌کوبی روی آورد. او از اعضای فعّال انجمن ادبی شیدا بود. در
تصوف نیز دستی داشت و مرید مشایخ
سلسله صفی‌علی شاهی بود
[او در آخرین ماه زندگی خود به مصیبت فوت فرزند جوانش عباس مبتلا شد
] و در
ماه رجب ۱۳۵۶ق وفات یافت و در صحن تکیه بروجردی در
تخت فولاد مدفون شد. دیوان اشعار او
[با مقدمه شاعر توانا خسرو احتشامی
] در اصفهان به چاپ رسیده است.
این ابیات از اوست:
چو ماه من به رخ از زلف خود نقاب گرفت ••••• فغان ز خلق برآمد که آفتاب گرفت
ز گریه مردم چشمم به یکدیگر گویند ••••• ببین که خانه ما را چگونه آب گرفت
عرق ز چهره فشاند و جهان معطّر کرد ••••• مگر نگار من از برگ گل گلاب گرفت
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۴۳-۵۴۴.
