• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمدباقر بن هدایت‌حسین جابری نائینی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ملّامحمّدباقر جابری نائینی متخلّص به «صفا» فرزند ملّاهدایت‌حسین عالم فاضل و ادیب شاعر قرن یازدهم هجری در اصفهان می‌باشد.



ملّامحمّدباقر جابری نائینی متخلّص به «صفا» فرزند ملّاهدایت‌حسین عالم فاضل و ادیب شاعر، در اصفهان به تحصیل پرداخته و به مدارج عالی علم و ادب دست یافت. در نظم و نثر خصوصاً انشاء و فقه و حدیث مهارت داشته، در سال ۱۰۸۲ه. وفات یافت.
[۱] نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۸۲.
[۲] جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۱۱.



از او تالیفاتی به جای مانده است از آن جمله است:
۱. «مفتاح الافق» یا «مفتاح الحقایق» در اصول دین ۲. «دیوان اشعار» ۳. «مفتاح الحقایق».
[۴] جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۹۱، (تعلیقات).

این شعر از اوست:
شب دوری به سان شمع تا وقت سحر سوزم ••••• ز خوناب دل مجروح و از سوز جگر سوزم
ز بس سوراخ سوراخ است تن از ناوک نارش ••••• گهی از سر گهی از سینه گاه از چشم تر سوزم


۱. نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۸۲.
۲. جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۱۱.
۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲۱، ص۳۲۶.    
۴. جابری انصاری، حسن خان، تاریخ اصفهان، چاپ ۱۳۷۸، ص۳۹۱، (تعلیقات).



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۴۵-۱۴۶.    






جعبه ابزار