• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن کرّام سجستانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ابوعبدالله محمد بن کَرّام سجستانی۲۵۵ق)، مؤسس مذهب کرّامیه در قرن سوم هجری قمری در خراسان بود.



ابوعبدالله محمد بن کَرّام بن عراق سجستانی کرّامی نیشابوری نزاری. در قریه‌ای از قراء زرنج در سیستان دیده به جهان گشود و سپس به خراسان رفت و بیشتر از احمد بن عبدالله جویباری و محمد بن تمیم فاریابی که هر دو از کذّابین هستند، روایت می‌کرد. ابویعقوب اسحاق بن محمشاذ زاهد از شاگردان مشهور وی به شمار می‌رفت. ابوعبدالله مؤسس مذهب کرّامی و قائل به جسمانیت خداوند بود و عقیده داشت که خداوند در مکان مخصوص در عرش قرار دارد. وی ایمان را فقط به ذکر زبان می‌دانست، بدون اینکه قلب و عمل به جوارح در آن دخیل باشند و ارتکاب به کبائر را به غیر از کذب، برای نبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) جایز می‌دانست. محمد مدت پنج سال ساکن مکه بود و چون به سیستان بازگشت، هر چه داشت فروخت و به نیشابور رفت و طاهر بن عبدالله وی را زندانی کرد، پس از آزادی، به شام رفت و چون دوباره به نیشابور بازگشت، محمد بن طاهر بن عبدالله نیز او را زندانی ساخت.


پس از رهایی از زندان به بیت المقدس رفت و در آنجا به سال ۲۵۵ق وفات یافت و در مقابر انبیا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در باب اریحا در جوار حضرت زکریا و یحیی و دیگر پیامبران دفن شد. شمار اصحابش در بیت المقدس به بیست هزار نفر می‌رسید.


کتاب عذاب القبر اثر برجای مانده از اوست. فضل بن شاذان از متکلمان بزرگ شیعه در ردّ ابن کرّام کتاب نوشته است.


۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۳۱۰.    
۲. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۲، ص۹۷.    
۳. ابن اثیر، علی بن محمد، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۳، ص۸۹.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۵۲۴.    
۵. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۵۵، ص۱۲۸-۱۲۹.    
۶. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۶۵.    
۷. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱۱، ص۶۱.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۰۷.    
۹. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۵، ص۳۵۳.    
۱۰. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۲۰.    
۱۱. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۴۷.    
۱۲. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۴، ص۲۱.    
۱۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۴.    
۱۴. ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ مدینة دمشق، ج۵۵، ص۱۲۷-۱۳۰.    
۱۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۳۶۶.    
۱۶. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۴.    
۱۷. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۱، ص۱۶۲.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۰۴، برگرفته از مقاله «محمد سجستانی».






جعبه ابزار