مؤاخذه (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُؤاخَذَه یکی از
واژگان قرآن کریم به معنای مجازات و اخذ به عقوبت است.
مُؤاخَذَه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است.
راغب در
مفردات گوید: در آیه
(وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ) از آن جهت از
باب مفاعله آمده که مردم نعمتها را اخذ کرده و
شکر به جای نیاوردهاند مواخذه بدین نحو طرفینی است.
نا گفته نماند مواخذه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است، میتوان گفت که: مفاعله در این ماده به معنی شدّت و تاکید است و لازم نیست که مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنانکه در «سافرت شهرا و عاقبت اللصّ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست به نظر نمیرسد ولی آیه
(اِنَ اَخْذَهُ اَلِیمٌ شَدِیدٌ) مؤید قول ما است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اخذ»، ج۱، ص۳۵.