• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مؤاخذه (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مُؤاخَذَه یکی از واژگان قرآن کریم به معنای مجازات و اخذ به عقوبت است.



مُؤاخَذَه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است.


راغب در مفردات گوید: در آیه‌ (وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ) از آن جهت از باب مفاعله آمده که مردم نعمت‌ها را اخذ کرده و شکر به جای نیاورده‌اند مواخذه بدین نحو طرفینی است. نا گفته نماند مواخذه در تمام موارد آن در قرآن به معنی مجازات و اخذ به عقوبت است، می‌توان گفت که: مفاعله در این ماده به معنی شدّت و تاکید است و لازم نیست که مفاعله همواره بین الاثنین باشد چنان‌که در «سافرت شهرا و عاقبت اللصّ» بین الاثنین نیست، گفته راغب درست به نظر نمی‌رسد ولی آیه‌ (اِنَ‌ اَخْذَهُ‌ اَلِیمٌ شَدِیدٌ) مؤید قول ما است.


۱. نحل/سوره۱۶، آیه۶۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۱۳.    
۳. هود/سوره۱۱، آیه۱۰۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اخذ»، ج۱، ص۳۵.    






جعبه ابزار