• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لین (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لین از واژگان قرآن کریم به معنای نرمی است. از مشتقات این واژه در آیات قرآن لينه به معنای درخت خرما، و قول لَیِّن (به فتح لام و تشدید و کسر یاء) به معنای سخن نرم است.



لين به معنای نرمی است.
راغب گويد: در اجسام به‌كار رود و در خلق و معانى به‌طور استعاره استفاده می‌شود.


(فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ‌ لِنْتَ‌ لَهُمْ ...) «در اثر رحمت خدا با آنها نرم و ملايم شدى‌».
(وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ) «براى داود (علیه‌السلام) آهن را نرم كرديم».
(تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَ‌ تَلِينُ‌ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ) در المیزان گويد: معنى سكون به «تلين» تضمين گرديده لذا با «الى» متعدی شده است، يعنى: «پوست‌هاى آنان كه از خدای‌شان می‌ترسند می‌لرزد سپس پوست‌ها و دل‌هايشان به یاد خدا آرام می‌گيرد؛ (قول خدا را قبول كرده و بدان دل مى‌بندند).

۲.۱ - لینه

لينه: درخت خرما است، به قولى آن از لين است و به جهت نرمى ميوه‌اش آن را لينه گفته‌اند.
(ما قَطَعْتُمْ مِنْ‌ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوها قائِمَةً عَلى‌ أُصُولِها فَبِإِذْنِ اللَّهِ‌) (هر درخت نخل با ارزشى را قطع كرديد يا آن را به حال خود واگذاشتيد، همه به اذن خدا بود).
راغب گويد: نخله ناعمه. گويا منظور درخت بارور و دلپسند است، يعنى: «هر نخلى كه بريديد يا آن را بر ریشه بپا گذاشتيد به اذن خدا بود».

۲.۲ - قول لین

قول لیّن: سخن نرم است.
(فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَيِّناً) «با او سخن نرم بگويند».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۵۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۱۳.    
۴. ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة‌، ج۵، ص۲۲۵.    
۵. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۵۲.    
۶. آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۲۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۸۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۲۸.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۳۱۴.    
۱۱. سبأ/سوره۳۴، آیه۱۰.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۳۶۲.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۵۴۶.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۰۰.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۲۴.    
۱۶. الزمر/سوره۳۹، آیه۲۳.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۵۶.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۳۸۹.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۳۹۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۶۸.    
۲۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۴۲۴.    
۲۲. الحشر/سوره۵۹، آیه۵.    
۲۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ج۱، ص۵۴۶.    
۲۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.    
۲۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۱.    
۲۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۲۶.    
۲۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۱۱.    
۲۸. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۵۲.    
۲۹. کاشانی، ملا فتح‌الله، تفسیر منهج الصادقین، ج۵، ص۴۶۹.    
۳۰. رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان، ج۱۳، ص۱۵۲.    
۳۱. طه/سوره۲۰، آیه۴۴.    
۳۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۱۵۴.    
۳۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۱۳.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۲۳.    
۳۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۲۹.    



قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «لین»، ج۶، ص۲۲۲-۲۲۳.    






جعبه ابزار