• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لذّ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





لَذّ (به فتح لام و تشدید ذال) و لَذاذ (به فتح لام) و لَذاذة (به فتح لام) از واژگان قرآن کریم به معنای مورد اشتها و میل است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: لَذّة و لَذیذ (به فتح لام) وصفِ شیءِ مورد اشتها و میل است.



لَذّ و لَذاذ و لَذاذة یعنی مورد اشتها و میل؛ «لذّ الشّی‌ء لذاذا: صار شهیّا». لَذّة و لَذیذ وصف آن است‌.


(وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ الْاَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْاَعْیُنُ‌) «در بهشت هست، هر چه دل‌ها آرزو کند و دیدگان محظوظ شود و لذت برد».
(وَ اَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ‌) لذّة به معنی لذیذ است، یعنی: «نهرهائی از خمر که لذیذ است برای نوشندگان».
ایضا: (بَیْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ‌) (درخشنده، و لذت‌بخش براى نوشندگان) که به معنی لذیذ است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۸۷.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۶.    
۴. زخرف/سوره۴۳، آیه۷۱.    
۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۱۲۲.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۱۸۳.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۸۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۲، ص۲۶۴.    
۹. محمد/سوره۴۷، آیه۱۵.    
۱۰. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۳۳.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۵۱.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۲.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۵۸.    
۱۴. صافّات/سوره۳۷، آیه۴۶.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۷.    
۱۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۳۷.    
۱۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۰۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۶۹۲.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۴۸۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لذّ"، ج۶، ص۱۸۷.    






جعبه ابزار