• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




قَوی (به فتح قاف و کسر واو) به معنای نیرومند و از اسماء حسنی است‌.



قَوی به معنای نیرومند و از اسماء حسنی است‌.


(اِنَّ اللَّهَ‌ قَوِیٌ‌ شَدِیدُ الْعِقابِ‌) (خداوند قویّ، و کیفرش شدید است.‌)، ، آن در غیر خدا نیز بکار رفته است‌: (اِنَّ خَیْرَ مَنِ اسْتَاْجَرْتَ‌ الْقَوِیُ‌ الْاَمِینُ‌) (بهترین کسی را که می‌توانی استخدام کنی آن کسی است که قویّ و امین باشد (و او همین مرد است)!»)


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۶۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۹۴.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۵۲.    
۴. انفال/سوره۸، آیه۵۲.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۸۳.    
۶. قصص/سوره۲۸، آیه۲۶.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «قوی»، ج۶، ص۶۸.    






جعبه ابزار