• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


تقدیم دلیلِ مفسِّر دلیل دیگر، در مقام تعارض بدوی بین آن دو را قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه گویند.


قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه، بیان می‌کند که هرگاه مدلول دو دلیل با هم تنافی و تعارض بدوی داشته باشند، اما یکی از آن دو در عرف به طور عام ناظر به دیگری و در مقام تفسیر و تبیین آن باشد، دلیل مفسِّر (قرینه)، از نظر عرفی بر دلیل مفسَّر (ذوالقرینه) مقدم است، مانند: تقدیم خاص (قرینه) بر عام (ذوالقرینه).

تقدیم خاص بر عام، مقید بر مطلق، و اظهر بر ظاهر از باب قرینیت است، اما قرینیت در این سه مورد، نوعی و عام است؛ به خلاف تقدیم حاکم بر محکوم، که قرینیت حاکم برای محکوم، شخصی و خاص می‌باشد.
[۱] بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۷، ص۱۷۳.    
[۲] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۰۶.    
[۳] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۳۶۹.
[۴] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۴۶۰.
[۵] اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۵۹.    
[۶] علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، مغنیه، محمد جواد، ص۱۸۷.


۱. ↑ بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۷، ص۱۷۳.    
۲. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۰۶.    
۳. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۳۶۹.
۴. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۳، ص۴۶۰.
۵. ↑ اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۵۹.    
۶. ↑ علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، مغنیه، محمد جواد، ص۱۸۷.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۱۵، برگرفته از «قاعده تقدم ظهور قرینه بر ذی القرینه».    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | تعادل و تراجیح
جعبه ابزار