• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فوریت عرفی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



فوریت عرفی، فهم عرف از شتاب در امتثال امر مولا می باشد.



فوریت عرفی، از اقسام فور و تراخی و مقابل فوریت عقلی بوده و به معنای دیدگاه و فهم عرف از مفهوم فوریت امتثال امر مولا شتاب در به جا آوردن فرمان مولا و تعیین مقدار زمان و میزان شتاب مامور ( مکلف ) در به جا آوردن آن امر است.


برای مثال، اگر مولا به عبد خود بگوید: برایم آب بیاور، و عبد با چند دقیقه درنگ، به انجام خواسته مولا اقدام نماید، عرف کار وی را پسندیده و او را مطیع می‌داند، زیرا نزد عرف درنگ چند دقیقه‌ای تاخیر محسوب نمی‌شود. اما در فوریت عقلی، عقل می‌گوید مکلف باید در اولین فرصت ممکن، فرمان را اطاعت کند.


اصولیونی که در باب اوامر، به فوریت معتقد ند، فوریت عرفی را قصد می‌کنند نه عقلی، زیرا در خطاب‌های شرعی ، فهم عرفی ملاک است.
[۱] الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۷۵.



۱. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۷۵.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۰۶، برگرفته از مقاله «فوریت عرفی».    

رده‌های این صفحه : فور و تراخی




جعبه ابزار