• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غریب القرآن (عدوی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



غریب القرآن اثر علی بن محمد عدوی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر است.



غریب القرآن از شیخ ابوالحسن علی (زنده در ۳۷۷ ق) فرزند محمد عدوی شمشاطی از علمای شیعه در عصر خویش، ادیب و نحوی مفسر.
وی از مردم شهر شمشاط است که یاقوت حموی آن را واقع در سرزمین شرق شط فرات می‌خواند و ابن ندیم آن را از شهرهای مرزی ارمنستان یاد کرده است.
وی نـخـست معلم ابوتغلب بن ناصرالدوله و برادرش بود سپس ندیمشان گردید ابن ندیم هنگام در تـالـیـف الفهرست (۳۷۷ ق) می‌نویسد که وی هنوز در قید حیات است و او را شعاری دارای محفوظات بسیار و روایات زیاد نقل کرده است.
ابوالعباس نجاشی بیش از سی و پنج عنوان از مؤلفات او را که مجاز به روایت آنها می‌باشد یاد کرده است.
تفسیر مورد بحث در یک جلد به زبان عربی و به شیوه ادبی است که به تفسیر کلمات و آیات غریب و مشکل قرآن کریم پرداخته است.
[۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۳۵.



۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۳۳۵.
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة الی تصانیف الشیعه، ج۱۶، ص۴۸.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال، ج۱، ص۲۶۳.    
۴. ابن ندیم، محمدبن اسحاق، الفهرست، ص۱۸۸.    
۵. یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۳، ص۳۶۲.    
۶. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، نوابغ الرواة فی رابعة المئات، ص۲۰۳.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن چهارم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱.    






جعبه ابزار