• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عیر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عِير (به کسر عین و سكون ياء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای کاروان است.



عِير: کاروان است.
راغب گويد: عير به گروهى گفته ميشود كه بارهاى طعام دارند و آن اسم مردان و شتران حامل طعام است، هر چند گاهى در يكى هم استعمال ميشود.


(وَ لَمَّا فَصَلَتِ‌ الْعِيرُ قالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ‌).
نگارنده گويد: در آیه فوق در مطلق كاروان اعم از مردان و شتران به كار رفته و در آيه‌: (أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسارِقُونَ‌) در مردان كاروان، زيرا سرقت در اشخاص صادق است، نه در شتران، يعنى: «اى كاروانيان شما دزدانيد»، و در آيه‌: (وَ سْئَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيها وَ الْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنا فِيها) مراد شتران است و «اهل» هم در قريه و هم در العير مستتر است، يعنى: «از اهل شهري كه در آن بوديم و از اهل كاروان كه در آن آمديم به‌پرس».
«العير» فقط سه بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۷۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۶.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۱۸.    
۴. یوسف/سوره۱۲، آیه۹۴.    
۵. یوسف/سوره۱۲، آیه۷۰.    
۶. یوسف/سوره۱۲، آیه۸۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عیر"، ج۵، ص۷۱.    






جعبه ابزار