• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عکرمة بن ابی‌جهل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: عکرمه (ابهام‌زدایی).

عکرمة بن ابوجهل مخزومی، از بزرگان قریش در جاهلیت و از سرسخت‌ترین دشمنان مسلمانان بود. او در جنگ‌های بدر و احد و خندق در صف مشرکان قرار داشت و پس از فتح مکه با وساطت همسرش ام‌حکیم نزد پیامبر اسلام آورد. عکرمة سرانجام به سال ۱۵ هجری قمری در جنگ یرموک کشته شد.



عکرمة بن عمرو (ابوجهل) بن هشام مخزومی، از بزرگان قریش در جاهلیت و اسلام بود.


عکرمة و پدرش ابوجهل از سرسخت‌ترین دشمنان مسلمانان بودند. به همراه مشرکان در جنگ بدر حضور داشت و در همین جنگ شاهد کشته شدن پدرش بود. در جنگ احد و خندق نیز شرکت کرد.


پس از فتح مکه به یمن گریخت، اما همسرش‌ ام‌حکیم که دخترِ عمویش (حارث بن هشام) نیز بود، پس از مسلمان شدن، او را بازگرداند و از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای او امان گرفت.
هنگامی که او را نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برد، حضرت به او گفت: مرکب‌سوارِ مهاجر خوش آمد. او نیز اسلام آورد و اسلامی نیکو یافت.


عکرمة، پس از اسلام آوردن از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خواست تا بهترین چیزی را که فرا گرفته بدو بیاموزد تا آن را باز گوید. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: شهادت به این که "لا اله الا الله وحده لاشریک له و ان محمداً عبده و رسوله".
عکرمه گفت: به این امر شهادت می‌دهم و حاضران را بر آن به شهادت می‌گیریم و‌ ای رسول خدا، از تو می‌خواهم که برایم طلب آمرزش کنی. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای او طلب آمرزش کرد، سپس عکرمه گفت: سوگند به خدا که دو برابر پولی را که برای مقابله با اسلام صرف کردم، در راه خدا خرج می‌کنم و در برابر هر جنگی که در آن شرکت داشتم، بارها می‌رزمم و تو را‌ ای رسول خدا بر این گفتار به شهادت می‌گیرم.


او در جنگ‌های ردّه در یمامه و یمن، شرکت کرد و پیروز شد. سپس در جنگ‌های دیگر حاضر شد و ولایت مناطقی را در دوره خلافت ابوبکر به عهده داشت.


عکرمة، در عبادت پیوسته کوشا و بدان مشغول بود تا این که در جنگ یرموک کشته شد. هنگامی که برای جنگ با رومی‌ها وارد صحنه نبرد شد، فریاد زد: چه کسی تا پای مرگ عهد می‌بندد؟ عمویش حارث بن هشام و سهیل بن عمرو با او بیعت کردند و همگی کشته شدند.


۱. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۴.    
۲. ابن عبدالبر، یوسف‌ بن‌ عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۰۸۳.    
۳. ابن‌کثیر، اسماعیل، البدایه و النهایه، ج۷، ص۴۱.    
۴. ابن حبیب، محمد بن حبیب، المحبّر، ص۹۵.    
۵. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۵۹۷.    
۶. ابن اثیر، ابوالحسن علی بن ابی‌الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۱، ص۳۹۰.    
۷. ذهبی، شمس‌الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۱۱۱.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۳۲.





جعبه ابزار