علم - به فتح عین (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَلَم یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای نشانه و
علامت است.
عَلَم: (بر وزن فَرَس) نشانه و
علامت است.
راغب گفته: علم اثر و نشانه‌ايست كه شى‌ء با آن معلوم ميشود، مثل علم
لشکر و علم طريق (نشانه راه).
كوه را بجهت معلوم بودنش علم گفته‌اند.
جمع آن اَعْلام است.
(وَ مِنْ آياتِهِ الْجَوارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ)،
(وَ لَهُ الْجَوارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلامِ)،
يعنى: «براى خداست نهرهاى جارى كه در دريا بوجود آمده‌اند و مانند نشانه‌ها و مرزهااند».
در «
بحر» ذيل عنوان نهرهاى دريائى مفصلا توضيح داديم كه مراد از اين آيات نهرهاى دريائى است.
علم بلفظ مفرد در
قرآن نيامده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "علم"، ج۵، ص۳۴.
