• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عصر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: عصر (ابهام‌زدایی).


عصر در سه معنا به کار رفته‌است: فاصله زمانی بین زوال خورشید تا غروب آن؛بخش پایانی روز و فشردن.



عصر به زمان بین زوال خورشید تا غروب آن و نیز بر آخر روز اطلاق شده‌است. مراد فقها از عصر در نماز عصر ، زمان پس از زوال خورشید است.


از آن در باب‌های طهارت ، صلات ، صوم ، حج و نکاح سخن گفته‌اند.

۲.۱ - طهارت

به قول مشهور، وقت غسل جمعه تا زوال خورشید روز جمعه است.
گروهی گفته‌اند:کسی که پیش از زوال غسل نکرده، احتیاط آن است که پس از زوال تا عصر (آخر روز) بدون نیّت ادا و قضا، غسل کند.
زیارت اهل قبور در عصر پنج شنبه ، مستحب است.

۲.۲ - صلات

با زوال خورشید (زوال) وقت نماز ظهر و عصر فرا می‌رسد؛ لیکن از اول وقت به اندازه خواندن نماز ظهر اختصاص به نماز ظهر و از آخر وقت به مقدار خواندن نماز عصر، اختصاص به نماز عصر دارد.
مدت باقی مانده، مشترک میان نماز ظهر و عصر است.
به قول مشهور، وقت فضیلت نماز عصر از زمان رسیدن سایه شاخص به اندازه آن تا زمان دو برابر شدن آن، امتداد دارد
[۱۲] خویی، ابوالقاسم، التنقیح (الصلاة)، ج۱، ص۲۰۷.
.
خوابیدن در عصر کراهت دارد.

۲.۳ - صوم

در این‌که وقت نیّت روزه مستحب تا زوال است یا تا بعد از عصر (قبل از غروب) امتداد دارد، اختلاف است.
مستحب است انسان در روز عاشورا تا عصر، بدون قصد روزه از خوردن و آشامیدن بپرهیزد و بعد از عصر چیزی بخورد
[۱۵] منتهی المطلب، ج۹، ص۳۸۰.
.

۲.۴ - حج

زیارت امام حسن مجتبی علیه السّلام در عصر روز جمعه مستحب مؤکد است.

۲.۵ - نکاح

آمیزش با همسر در عصر جمعه مستحب است.


۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۵۷۵، واژه «عصر».    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۵، ص۶۰، واژه «عشا».    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۰۶-۴۰۷، واژه «عصر».    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۹۲، واژه «عشا».    
۵. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۷-۸.    
۶. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۴۳.    
۷. توضیح المسائل مراجع، ج۱،ص۳۵۹.    
۸. بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۴، ص۱۷۰.    
۹. نراقی، احمد، مستند الشیعة، ج۳، ص۳۲۰.    
۱۰. نراقی، احمد، مستند الشیعة، ج۴، ص۲۲.    
۱۱. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۲۵۱.    
۱۲. خویی، ابوالقاسم، التنقیح (الصلاة)، ج۱، ص۲۰۷.
۱۳. حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۶، ص۵۰۳.    
۱۴. نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۶، ص۱۹۵-۱۹۸.    
۱۵. منتهی المطلب، ج۹، ص۳۸۰.
۱۶. محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۳، ص۸۶.    
۱۷. حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۴، ص۴۰۸.    
۱۸. طباطبایی یزدی، محمدکاظم، العروة الوثقی، ج۵، ص۴۸۳.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۸۹.    



جعبه ابزار