• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عرف شرع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عرف موجود در زمان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را عرف شرع گویند.



منظور از عرف شرع، عرفی است که در زمان شارع در عصر نبوت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) وجود داشته است، مثل: استعمال لفظ «صلات» در عبادت مخصوص.
در کتاب «المهذب فی علم اصول الفقه المقارن» آمده است:
«القسم الثالث: العرف الشرعی و هو:اللفظ الذی استعمله الشارع مریدا منه معنی خاصا مثل «الصلوة» فانها فی الاصل الدعاء و لکن الشارع اراد بها شیئا مخصوصا...».
[۱] نمله، عبدالکریم بن علی بن محمد، المهذب فی علم اصول الفقه المقارن، ج۳، ص۱۰۲۱.



در این که عرف شارع تا چه زمانی را در بر می‌گیرد و از چه زمانی، عرف متشرعه شروع می‌شود، نمی‌توان تاریخ دقیقی بیان کرد؛ ولی معمولا گفته می‌شود عرف شارع تا اوایل نیمه نخست قرن اول هجری ادامه داشته و از اواخر آن، عرف متشرعه شروع شده است. از نظر امامیه، از زمان صادقین (علیه‌السلام) به بعد را عرف متشرعه می‌گویند.
[۲] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۴.
[۳] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۵۲.
[۴] سبحانی تبریزی، جعفر، الرسائل الاربع قواعد اصولیة و فقهیة، ص۱۰۶.
[۵] منصوری، خلیل رضا، نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط، ص۵۳.



حقیقت شرعی.


۱. نمله، عبدالکریم بن علی بن محمد، المهذب فی علم اصول الفقه المقارن، ج۳، ص۱۰۲۱.
۲. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۴.
۳. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۵۲.
۴. سبحانی تبریزی، جعفر، الرسائل الاربع قواعد اصولیة و فقهیة، ص۱۰۶.
۵. منصوری، خلیل رضا، نظریة العرف و دورها فی عملیة الاستنباط، ص۵۳.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «عرف شرع».



جعبه ابزار