• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عتبة بن‌ ابی‌ سفیان‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عتبة بن ابی‌سفیان بن حرب بن امیة، برادر تنی معاویه بود. مادر او هند دختر عتبه بن ربیعه بن عبد شمس بود.



هند از روسپیان معروف مکه بود. در جنگ بدر، پدرش عتبه و برادرش شیبه و پسرش حنظله به دست دلاوران بنی‌هاشم هم‌چون علی بن ابی‌طالب و حمزه سیدالشهدا به قتل رسیدند. او این کینه را داشت و قسم یاد کرد که انتقام آن را از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بگیرد.


عتبه در زمان حضرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به دنیا آمد و در زمان عمر عامل کنانه شد.


عتبه بیشتر عمر خود را کنار برادرش به عنوان مشاور سپری کرد و بعد از به خلافت رسیدن برادرش از یاران و حاکمان او شد. در جنگ جمل، به یاری عایشه شتافت و پس از جنگ به مدینه گریخت. عتبه در جنگ صفین با برادرش معاویه بود و در آن‌جا با سخنان تند خود امویان را علیه حضرت علی (علیه‌السّلام) بر می‌انگیخت و آن‌ها را به خاطر این‌که انتقام جنگ بدر را از علی (علیه‌السّلام) نگرفته‌اند، سرزنش می‌کرد.
[۷] منقری، نصر بن مزاحم، ترجمه پرویز اتابکی، پیکار صفین، ص۵۵۸، تهران، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۰ش.



او در دوران حکومت برادرش چند صباحی ولایتمدار مدینه شد و مدتی نیز از طرف معاویه امیر حاج بود.
[۸] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج‌۷، ص۲۸۸۷.
[۹] یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب ابن واضح، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، ج‌۲، ص۱۷۴، تهران، انتشارات علمی‌و فرهنگی، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
هم‌چنین معاویه او را به امارتبصره منصوب کرد؛ اما بلافاصله او را عزل کرد. عتبه بعد از عزل عبدالله پسر عمروعاص، که بعد از مرگ پدرش حاکم مصر شده بود‌، از طرف معاویه زمامدار مصر شد


در سال ۴۴ هجری و به نقلی در سال ۴۳ (ه. ق) در مصر مرد و در همان جا دفن شد، به گفته مورخان او خطیب‌ترین فرد از خاندان بنی امیه بود.



۱. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۰۲۵، بیروت، دار الجیل، ط الاولی، ۱۴۱۲/۱۹۹۲.    
۲. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۴، ص۱۹۲۲.    
۳. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، اسد الغابة، ج۷، ص۲۸۱.    
۴. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج‌۳، ص۱۰۲۵، بیروت، دار الجیل، ط الاولی، ۱۴۱۲/۱۹۹۲.    
۵. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج۴، ص۲۲۰.    
۶. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، اسد الغابة، ج‌۳، ص۴۵۴.    
۷. منقری، نصر بن مزاحم، ترجمه پرویز اتابکی، پیکار صفین، ص۵۵۸، تهران، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۰ش.
۸. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج‌۷، ص۲۸۸۷.
۹. یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب ابن واضح، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمد ابراهیم آیتی، ج‌۲، ص۱۷۴، تهران، انتشارات علمی‌و فرهنگی، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.
۱۰. ابن اثیر، عز الدین علی،الکامل فی التاریخ، ج‌۳، ص۵۹۷.    
۱۱. ابن خلدون، العبر ابن خلدون، ج۵، ص۲۹۴.    
۱۲. ابن خلدون، العبر ابن خلدون، ج۵، ص۲۹۴.    
۱۳. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، ج۳، ص۱۰۲۶، بیروت، دار الجیل، ط الاولی، ۱۴۱۲/۱۹۹۲.    
۱۴. ابن اثیر، علی بن ابی الکرم، اسد الغابة، ج۳، ص۴۵۶،    




برگرفته از سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «عتبة بن ابی سفیان» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۳/۲۶    






جعبه ابزار