عبدالمحمود محزون اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عبدالمحمود محزون اصفهانی، از شعرا و ادبای معاصر
اصفهان بوده است.
حاج عبدالمحمود اصفهانی متخلّص به «محزون» فرزند حیدرعلی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است.
وی در ۲۶
ذی‌حجه ۱۳۰۱ق در اصفهان متولّد شده و در نوجوانی و جوانی مدّتی علوم ادب و دین را تحصیل نمود و از آن به بعد در بازار به کسب و کار مشغول شد. او عمر خود را صرف مطالعه کتب شعراء نمود. او شاعری قابل بوده و در انجمن‌های ادبی اصفهان خصوصا انجمن شیدا شرکت می‌نمود. اشعار زیر از اوست:
"باز عشق دلبری یکباره‌ام دیوانه کرد ••• از غم هجران مرا مخمول در کاشانه کرد"
"آفتاب روی خود را کرد مخفی در سحاب ••• هم زمانم منتظر بر وصل از افسانه کرد".
او سرانجام در روز جمعه ۵
محرم‌الحرام ۱۳۷۷ق وفات یافته و در صحن تکیه خلیلیان (یا تکیه دردشتی) در
تخت فولاد اصفهان مدفون شد.
کتب زیر از تالیفات اوست:
۱. «بدایع البیان» در توصیف اصفهان؛
۲. «جنگل» که دیوان اشعار اوست؛
۳. «عروج النبی» در
معراج حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منظوم؛
۴. «فضائح الافعال و قبائح الاعمال» که در سال ۱۳۴۴ق به طبع رسیده است؛
۵. «کنز المثال» به نثر؛
۶. «گنج العیش» که غزلیات اوست؛
۷. «فصائح الزّمان» منظوم.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۳۷۵.
