• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبادات در قول نبوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


روزه در سیره نبوی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) محبوب‌ترین اعمال به شمار آمده " نور چشم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)" عنوان گردیده است.
[۱] طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۳۴.    
[۲] محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱، ص۴۱۹.    



هر گاه چیزی حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را اندوهگین می‌ساخت با روزه گرفتن و نماز خواندن بر دفع آن یاری می‌جست.
[۳] ابن ورام، ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج۱، ص۳۰۳.
روایت شده رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دو برابر روزه واجب، روزه مستحب می‌گرفت.
[۴] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۴۴۳.    
[۵] شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۲، ص۴.    
[۶] شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۲۱۸، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ق.    
[۷] احسایی، ابن ابی جمهور، عوالی اللالی، ج۳، ص۶۵.    
ایشان نه روز اول ذی الحجه
[۸] احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
[۹] سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
[۱۰] بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
و سه روز از هر ماه را روزه می‌گرفت
[۱۱] احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
[۱۲] سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
[۱۳] بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
و کمتر جمعه‌ای بود که روزه نباشد.
[۱۴] سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، ج۲، ص۳۸۳.
[۱۵] احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۴۰۶.
[۱۶] ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۳.
حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روزهای دوشنبه و پنجشنبه را نیز روزه می‌گرفتند، می‌فرمودند: «اعمال بندگان در روزهای دوشنبه و پنجشنبه (به پیشگاه الهی) عرضه می‌شود دوست دارم عمل من در حالی که روزه دار هستم عرضه شود.»
[۱۷] ترمذی، محمد بن عیسی، الشمائل المحمدیه، ص۱۷۷.    
[۱۸] احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۰۱.
[۱۹] ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۵.


علاقه رسول خدا ((صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)) به روزه داری به حدی بود که گاه آن قدر روزه می‌گرفت که از شدت تشنگی کامش به هم می‌چسبید، وقتی گفته می‌شد: چرا چنین می‌کنی (خود را به سختی می‌افکنی) در حالی که خداوند گناهان گذشته و آینده تو را آمرزیده است می‌فرمود: «آیا نمی‌پسندی که عبد شاکر خداوند باشم.»
[۲۰] حلی، سید بن طاووس، فتح الابواب، ص۱۷۰.    
[۲۱] علامه مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۶، ص۵۷.    
[۲۲] محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱، ص۱۲۶.    
روایت شده ایشان در آغاز بعثت آن قدر پی در پی روزه می‌گرفت که می‌گفتند دیگر افطار نمی‌کند. سپس آن قدر افطار می‌کرد که می‌گفتند دیگر روزه نمی‌گیرد. آن گاه از این روش دست برداشت و یک روز در میان روزه می‌گرفت. سپس آن را ترک کرد و سه روز ایام البیض (سیزده و چهارده و پانزدهم هر ماه) را روزه می‌گرفت، و سرانجام از آن هم صرف نظر کرد و سه روز را در دهه‌های ماه پخش کرد: پنجشنبه دهه اول، و چهارشنبه دهه دوم، و پنجشنبه دهه سوم، و تا زنده بود این روش را ادامه داد.
[۲۳] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۹۰.    
[۲۴] شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۸۱.    
[۲۵] شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۷۹ - ۸۰.    


در ماه شعبان بیش از هر ماه دیگری روزه می‌گرفت به طوری که از «عائشه» نقل شده است: «ندیدم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در هیچ ماهی بیش از ماه شعبان روزه بدارد، بیشتر ماه شعبان، بلکه تمام آن را روزه بود.»
[۲۶] بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۲، ص۲۴۴.
[۲۷] ابن حبان، محمد، صحیح ابن حبان، ج۸، ص۴۰۹.    
[۲۸] عینی، محمود بن احمد، عمدة القاری، ج۷، ص۸۳، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی تا.


از امام باقر (علیه‌السّلام) روایت شده که می‌فرمود: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ماه شعبان و ماه رمضان را روزه می‌گرفت و آن دو را به هم وصل می‌کرد، ولی دیگران را از این کار نهی می‌نمود، می‌فرمود: این دو ماه، ماه خداست و روزه آن کفاره گناهان قبل و بعد آن‌ها خواهد بود.»
[۲۹] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۹۳.    
[۳۰] شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۹۲.    
[۳۱] شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۲، ص۱۳۷ - ۱۳۸.    


آیه روزه؛ ارکان روزه؛ اقسام روزه؛ سیره پیامبر در قرآن؛ سیره نبوی.

۱. ↑ طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص۳۴.    
۲. ↑ محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱، ص۴۱۹.    
۳. ↑ ابن ورام، ورام بن ابی فراس، مجموعه ورام، ج۱، ص۳۰۳.
۴. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۴۴۳.    
۵. ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۲، ص۴.    
۶. ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۱، ص۲۱۸، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۹۰ق.    
۷. ↑ احسایی، ابن ابی جمهور، عوالی اللالی، ج۳، ص۶۵.    
۸. ↑ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
۹. ↑ سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
۱۰. ↑ بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
۱۱. ↑ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۷۲.
۱۲. ↑ سجستانی، ابن الاشعث، سنن ابی داوود، ج۱، ص۵۴۵.
۱۳. ↑ بیهقی، ابوبکر، السنن الکبری، ج۴، ص۲۸۵.
۱۴. ↑ سیوطی، جلال الدین، الجامع الصغیر، ج۲، ص۳۸۳.
۱۵. ↑ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۴۰۶.
۱۶. ↑ ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۳.
۱۷. ↑ ترمذی، محمد بن عیسی، الشمائل المحمدیه، ص۱۷۷.    
۱۸. ↑ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۲۰۱.
۱۹. ↑ ترمذی، محمد بن عیسی، سنن ترمذی، ج۲، ص۱۲۵.
۲۰. ↑ حلی، سید بن طاووس، فتح الابواب، ص۱۷۰.    
۲۱. ↑ علامه مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۶، ص۵۷.    
۲۲. ↑ محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۱، ص۱۲۶.    
۲۳. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۹۰.    
۲۴. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۸۱.    
۲۵. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۷۹ - ۸۰.    
۲۶. ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، ج۲، ص۲۴۴.
۲۷. ↑ ابن حبان، محمد، صحیح ابن حبان، ج۸، ص۴۰۹.    
۲۸. ↑ عینی، محمود بن احمد، عمدة القاری، ج۷، ص۸۳، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی تا.
۲۹. ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۹۳.    
۳۰. ↑ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۹۲.    
۳۱. ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار، ج۲، ص۱۳۷ - ۱۳۸.    


سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «عبادات در سیره و قول نبوی(ص)» تاریخ بازیابی ۹۵/۰۲/۰۶.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | روزه | سیره پیامبر | فضیلت ایام | فقه | مقالات پژوهه
جعبه ابزار