• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شمول (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




شُمول (به ضم شین) از واژگان قرآن کریم و به معنای فرا گرفتن و احاطه است، همچنین آن‌را پیچیدن نیز گفته‌اند.



شُمول به معنای فرا گرفتن و احاطه است، همچنین آن‌را پیچیدن نیز گفته‌اند مثل جامه به خود پیچیدن. در اقرب الموارد می‌گوید: «اشْتَمَلَ‌ عَلَیْهِ الْاَمْرُ: اَحَاطَهُ بِهِ»
[۲] شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شمل.



(قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ اَمِ الْاُنْثَیَیْنِ اَمَّا اشْتَمَلَتْ‌ عَلَیْهِ اَرْحامُ الْاُنْثَیَیْنِ) «بگو: آیا آن دو نر را حرام کرده یا آن دو ماده را؟! یا آن بچه‌ای را که رحم‌های آن دو ماده در بر گرفته؟!»
اشتمال فقط در دو آیه فوق آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۷۲.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ماده شمل.
۳. انعام/سوره۶، آیه۱۴۳ و ۱۴۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شمول»، ج۴، ص۷۲.    






جعبه ابزار