• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شماتت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شماتت (مقالات مرتبط).

شماتت‌ به نوعی تحقیر و توهین گفته می شود.



شماتت به خشنودى از اتفاق ناخوشایند رخ داده براى دیگرى میگویند
از آن به مناسبت در باب شهادات سخن گفته‌اند.


اظهار شادمانى از بلایى که براى برادر دینی (مؤمن) رخ داده حرام است. در حدیثى از امام صادق علیه السّلام آمده است: «کسى که برادر دینى خود را بر گرفتارى اى‌که برایش پیش آمده شماتت کند، از دنیا نمى‌رود، مگرآنکه بدان‌ گرفتارى مبتلا شود». و در حدیثى دیگر از رسول خدا صلّى اللَّه علیه وآله آمده است: «نسبت به برادر دینی خود اظهار شماتت مکن که (اگر چنین کنى) خداوند او را مورد لطف و مرحمت خود قرار داده و تو را مبتلا مى‌گرداند».
شماتت کردن مسلمان موجب تعزیر است.



۱. جواهر الکلام ج۴۱، ص۵۸.    
۲. وسائل الشیعة ج۳، ج۲۶۶.    
۳. کتاب السرائر ج۳، ص۵۳۰.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۴، ص:۷۲۳.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | اهانت | رذایل اخلاقی




جعبه ابزار