• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شاه‌ تقی واحد اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



میرزا شاه تقی اصفهانی، شاعر ادیب و عالم فاضل جلیل، از اجلّه سادات و نقبای اصفهان می‌باشد.



میرزا شاه تقی اصفهانی، شاعر ادیب و عالم فاضل جلیل، از اجلّه سادات و نقبای اصفهان و در فضل و دانش خصوصاً در علم نظری و فقه سرآمد فضلای عصر خویش بوده است.
مدّتی شیخ‌الاسلام رشت و سپس شیخ‌الاسلام مشهد بود. پس از عزل از آن منصب به اصفهان آمد و در آنجا فوت شد. او بر نسخه‌ای از «استبصار» حواشی مفید و علمی نوشته که نشان دهنده تبحّر او در علوم نقلی است.
این رباعی از اوست:
‌ای از گل رخسار تو مه در تب و تاب ••••• وز یاد لبت دهان یاقوت پر آب
گویا که تو را ز گُل سر شتست خدای ••••• کامد به مشام از عرقت بوی گلاب
[۱] نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۵۳.
[۲] آذر، لطفعلی بیگ بن آقاخان بیگدلی، آتشکده آذر، بخش سوم، ص۱۰۴۳.
[۳] حسینی سنبهلی، میرحسین‌دوست، تذکره حسینی، ص۳۶۰.
[۴] حسینی اشکوری، سیداحمد، تراجم الرجال، ج۲، ص۶۳۷-۶۳۵.



۱. نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۲۵۳.
۲. آذر، لطفعلی بیگ بن آقاخان بیگدلی، آتشکده آذر، بخش سوم، ص۱۰۴۳.
۳. حسینی سنبهلی، میرحسین‌دوست، تذکره حسینی، ص۳۶۰.
۴. حسینی اشکوری، سیداحمد، تراجم الرجال، ج۲، ص۶۳۷-۶۳۵.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۰۵.    



جعبه ابزار