• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیدمحمدحسین بن محسن حسینی مدرس صادقی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سیدمحمدحسین بن محسن حسینی مدرس صادقی اصفهانی، شاعر و ادیب فاضل قرن چهاردهم هجری در اصفهان بوده است.



سیّدمحمّدحسین مدرس صادقی ابن سیّدمحسن بن سیّدمحمّدباقر بن میرسیّدعلی حسینی، شاعر و ادیب فاضل. در سال ۱۳۰۴ق در اصفهان متولّد شده و تحصیلات مقدّماتی خویش را در اصفهان انجام داد و سپس به کار در یکی از تجارت خانه‌های اصفهان مشغول شد. [او نزد برادرش میرزاعبدالله ثقةالاسلام نیز تحصیل نموده و خط نسخ را نیکو می‌نوشته و قرآن مجید را کتابت نموده است.] شعر را نیکو می‌سروده و از آثار او «دیوان اشعار» و «گلشن نجات» به طبع رسیده است.


وی در ۶ محرم الحرام ۱۳۸۹ق وفات یافته و در تکیه سادات میرمحمّدصادقی واقع در تخت فولاد مدفون شد.
این شعر از اوست:
‌ای یار پری چهره که خود روح روانی ••••• دل می‌بری از خلق ولی خویش ندانی
هر جا نگرم روی خوش و طلعت زیبا ••••• از هرچه مرا در نظر آید به از آنی
چشم تو بود فتنه و زلفین تو جادو ••••• هر عضو تو را می‌نگرم آفت جانی
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۸-۴۳۶.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۸۴.
[۳] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۲۱۳.
(مصاحبه غلامرضا نصرالهی با آقای نصراللَّه مدرس (فرزند صاحب عنوان) در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۷۶.)


۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۴۳۸-۴۳۶.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۸۴.
۳. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۲۱۳.



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۷۴۲-۷۴۳.    



جعبه ابزار