سیدهادی بن صالح بن حسین (د ۱۳۴۷ق/۱۹۲۷م)، از عالمان و شاعران بهنام آل قزوینی است. از احوال او آگاهی چندانی در دست نیست، جز اینکه گفته شده است او در نجف اقامت گزید و در حوزۀ علمی آن، فقه و اصول و کلام را فرا گرفت و پس از آن به حلّه بازگشت و سپس در طُوَیْریج ساکن شد و در آن سامان پیشوای دینی مردم گردید. او در همانجا درگذشت و جسدش را از طریق حلّه به نجف انتقال دادند و دفن کردند.