• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیدقاسم بن علی عیانی طباطبایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امام منصور قاسم بن علی عیّانی (۳۱۰-۳۹۳ ق/۹۲۲-۱۰۰۳ م)، فقیه، محقق، نویسنده و امام زیدی و از افراد سرشناس آل طباطبای یمن بود.



او از نوادگان قاسم رسی است و از طریق عبداللـه به قاسم می‌رسد.


وی از این‌رو به عیانی شهرت یافت که در عیان (جنوب صعده) مدفون گردید.


او در ۳۸۸ ق/۹۹۸ م به امامت رسید. نفوذ وی در سراسر صنعا و ذمار گسترده شد. او در ۳۸۹ ق/۹۹۹ م شریف قاسم بن حسین زیدی را حاکم و نمایندۀ خود در این دو شهر ساخت. امیر اسعد بن عبداللـه با او بیعت کرد و تاج‌الدین در کحلان به نام او خطبه خواند و هدایایی برای او فرستاد. اما مردم نجران و برخی از زیدیان سر از فرمان او برتافتند و او چند بار با آنان جنگید.


قاسم بن علی در ۳۹۲ق به نفع داعی یوسف، از مدعیان حکومت رسی، از امامت کناره‌گیری کرد.
[۱] شرف‌الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.



۱. شرف‌الدین، احمد حسین، تاریخ الیمن الثقافی، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰، قاهره، ۱۳۸۷ ق/۱۹۶۷ م.



مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲.    



جعبه ابزار